Το επίσημο όνομα της γόπας είναι βόωψ ο γνήσιος (boops boops), που προέρχεται από την αρχαία λέξη βοώπις, η βοόφθαλμος, η βοϊδομάτα. Η γόπα έχει δύο μεγάλα μάτια στο μισό ύψος του κεφαλιού της και ίσως γι΄ αυτό να βλέπει πού πρέπει να πάει να την στήσει για να βρει τροφή! Μαζί με τις σάλπες και τους σαργούς, οι γόπες στριφογυρίζουν στα κλουβιά των ιχθυοκαλλιεργειών που φιλοξενούν τσιπούρες και λαβράκια για να τραφούν από το περίσσευμα της τροφής τους. Σπρώξε απο δω, σπρώξε από κει, καμιά φορά κολλάνε άθελά τους και κάνα παράσιτο στα εκτρεφόμενα ψάρια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κάτι τρέχει με τη γόπα. Αντιθέτως, το ψαχνό της είναι νόστιμο και λαχταριστό, ιδίως όταν είναι φρέσκο. Και τη γόπα μπορεί κανείς να την απολαύσει φρέσκια γιατί είναι ένα ψάρι που βρίσκεται σε αφθονία στις ελληνικές θάλασσες.
Στα δικά μας νερά, και στη Μεσόγειο γενικότερα, τη συναντάμε σε βάθος μέχρι και 200 μέτρα ενώ στον Ατλαντικό μπορεί να αλιευθεί ακόμη βαθύτερα, στα 350. Βέβαια, όπως και τα περισσότερα ψάρια, συχνάζει τον πιο πολύ καιρό σε βάθος μικρότερο απο 50 μέτρα. Ζει σε κοπάδια και προτιμά τους αμμώδεις ή λασπώδεις βυθούς, τα βράχια στον πυθμένα και τα λιβάδια της ποσειδωνίας. Οι ώριμες σε ηλικία γόπες τρέφονται και με φύκια, ακόμη κι αν στο πάνω σαγόνι έχουν κοπτήρες και στο κάτω κυνόδοντες. Βέβαια η καθημερινή τους διατροφή δεν περιορίζεται μόνο στην ολιγοθερμιδική πρασινάδα του βυθού αλλά εμπλουτίζεται με μικροοργανισμούς όπως τα καρκινοειδή.
Οταν χορτάσει, και αφού ο ήλιος έχει πέσει, η γόπα κινείται σε επιφανειακά νερά και οι περισσότεροι πληθυσμοί της εντοπίζονται κοντά σε λιμνοθάλασσες και όχθες ποταμών. Γενικά πάντως, δεν χρειάζεται κανείς να απομακρυνθεί περισσότερο απο 2 χλμ. απο την ακτή για να πέσει πάνω σε κάποιο διερχόμενο κοπάδι.
Σε αντίθεση με τον κολιό, που αποτελεί αυγουστιάτικη απόλαυση, η γόπα είναι παχιά και νόστιμη τον χειμώνα. Τον Απρίλιο και τον Μάιο ψαρεύονται αυγωμένες γόπες και αυτό δεν είναι άσχετο με το γεγονός ότι η περίοδος της αναπαραγωγής της εκτείνεται από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο. Το μήκος της μπορεί να φθάσει τα 35 εκατοστά και το χρώμα της είναι γκριζογάλαζο στη ράχη και ανοικτό ασημί στα πλευρά. Απο το κεφάλι της ξεκινούν τέσσερις κιτρινωπές ρίγες που καταλήγουν στην ουρά. Το καλύτερο το κρατήσαμε για το τέλος. Μπορεί να κινείται και αυτή κάθετα, όπως τα αεροσκάφη Χάριερ. Κόλπο που μάλλον έμαθε από τη σαρδέλα.
200
μέτρα βάθος μπορεί να φθάσει η γόπα στα ελληνικά νερά και μέχρι και 350 μέτρα στον Ατλαντικό
