Ο πρωτοπρεσβύτερος Θωμάς Συνοδινός ήταν ο πλέον στενός, αφοσιωμένος και έμπιστος συνεργάτης, ο πρωτοσύγκελος του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Χριστοδούλου, τον οποίον υπηρέτησε πιστά και αφοσιωμένα μέχρι την τελευταία εκείνη στιγμή που ο μεγάλος αυτός Πρωθιεράρχης και Ελληνας, ο Χριστόδουλος, έκλεισε τα μάτια του για πάντα στις 28 Ιανουαρίου του 2008.
Πριν λίγες μέρες, ο π. Θωμάς βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες προσκεκλημένος στο Πρόγευμα Προσευχής του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, στην Ουάσιγκτον, ενώ στη Νέα Υόρκη επισκέφτηκε τους συντοπίτες του Αμοργιανούς και αγαπητούς του φίλους. Μιλώντας στον «Εθνικό Κήρυκα» για πρώτη φορά μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, αναφέρθηκε σε πολλές γνωστές και άγνωστες πτυχές του Προκαθημένου, ο οποίος σημάδεψε την Εκκλησία, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό παντού εντός και εκτός συνόρων της Ελλάδος.
«Μπορεί να έχουν περάσει δύο χρόνια και βεβαίως ο ανθρώπινος πόνος μπορεί να αμβλύνεται με την πάροδο του χρόνου, δεν έχει πάψει όμως να είναι ακόμα πόνος και θα είναι πάντοτε για έναν άνθρωπο που με ανέδειξε, τον αγάπησα, του συμπαραστάθηκα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου και πιστεύω ότι ήταν ένας πολύτιμος θησαυρός για την πατρίδα μας», είπε ο π. Θωμάς. Και συμπλήρωσε: «Νομίζω ότι λείπει ο Χριστόδουλος από την Ελλάδα, λείπει η φωνή του, ο δυναμισμός του, η παρουσία του, λείπει το χαμόγελό του αν θέλετε». Στην ερώτηση τι συζήταγαν όταν ήταν οι δυο τους; ο π. Θωμάς είπε: «Θα σας περιγράψω μερικές στιγμές όταν ήμαστε εδώ στο Μαϊάμι για να δείτε πόσο ανθρώπινος ήταν, αλλά και η ανθρωπιά του πόση πνευματικότητα έκρυβε.
Πολλές φορές τα βράδια δεν κοιμόταν μετά τη μετεγχειρητική περίοδο, που ήξερε πια ότι θα φύγει. Κάθε μία ή δύο ώρες ξυπνούσα και πήγαινα να δω σε τι κατάσταση βρισκόταν. Ενα βράδυ ήταν ξύπνιος κι ενώ τις άλλες βραδιές έβαζε την τηλεόραση και παρακολουθούσε όλα τα της Ελλάδος, εκείνο το βράδυ είχε κλειστή την τηλεόραση κι ήταν πολύ σκεφτικός. Τον ρώτησα 'γιατί δεν κοιμόσαστε' και μου απάντησε, 'κάνω την προσευχή μου και παρακαλώ τον Θεό να μου δώσει ζωή, αλλά δεν με ακούει'. Αυτή ήταν μία συγκλονιστική στιγμή, μία συγκλονιστική κουβέντα η οποία εξέφραζε όλη του τη δίψα για τη ζωή, αλλά συγχρόνως και όλη του την πίστη ότι αυτό εξαρτάται μόνον από τον Θεό.
«Βεβαίως -συνέχισε ο π. Θωμάς- θα την κουβαλώ κι εγώ αυτή την κουβέντα μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Τόλμησα και του έκανα την ερώτηση 'Του το ζητάτε έτσι απλώς για να ζήσετε;' και απάντησε 'έχω πολύ έργο να κάνω', άλλαξα αμέσως τη συζήτηση και προσπάθησα να αλλάξω το θέμα διότι καταλαβαίνετε πόσο βαριά είχε γίνει η ατμόσφαιρα».
Ο π. Θωμάς ανέφερε ακόμη, πως «η άλλη στιγμή ήταν όταν του είχε ανακοινώσει ο γιατρός ότι δεν μπορούσε να γίνει η μεταμόσχευση. Δεν ήμουν μπροστά όταν του το είπε. Τον είχαν μεταφέρει στην εντατική για ανάνηψη και ήμαστε απ' έξω με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, τον Μητροπολίτη Βρεσθένης Θεόκλητο, τον π. Ανθιμο και δυο-τρεις άλλους κι όταν μας είπαν να περάσουμε να τον δούμε, στη διαδρομή σκεπτόμουν τι να του πω και πώς να το πω, διότι δεν ήξερα ότι τον είχε ενημερώσει ο γιατρός.
Κι όταν τον αντίκρισα τον είδα μ' εκείνο το γλυκό χαμόγελο που είχε πάντα και μου είπε 'παιδάκι μου είμαστε άτυχοι ε'; Του απάντησα 'Μακαριώτατε, χάσαμε μία μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο, θα μας βοηθήσει ο Θεός και η επιστήμη έχει κι άλλους τρόπους να αντιμετωπίσει την ασθένειά σας'. Κι η απάντησή του ήταν 'παιδί μου μόνο το πρώτο που είπες, δηλαδή μόνον ο Θεός'«.
Ο π. Θωμάς τόνισε ότι «πίστευε ο Χριστόδουλος βαθύτατα στον Θεό». Με τον Χριστόδουλο γνωρίσθηκαν πριν από πολλά χρόνια και συνδέθηκαν. «Ημουν διευθυντικό στέλεχος μιας μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας και είχαμε και τα δρομολόγια Ελλάδας - Ιταλίας και κάποτε χρειάστηκε να ταξιδέψει με τον άγιο Καλαβρύτων και τον άγιο πρώην Πειραιώς, οι οποίοι ήταν Αρχιμανδρίτες τότε, Μητροπολίτης ήταν μόνο ο Χριστόδουλος και μου ζήτησαν να τους εξυπηρετήσω και ταξίδεψα κι εγώ μαζί τους μέχρι την Ιταλία.
Ημουν λαϊκός τότε, του αποκάλυψα ότι έχω μέσα μου την επιθυμία να γίνω κληρικός και από τότε συνδεθήκαμε όχι απλώς με μία φιλία, αλλά γίναμε σαν αδελφοί. Εκείνος με ενέπνευσε και με ενεθάρρυνε περισσότερο να γίνω ιερέας, πήγαμε με την οικογένειά μου στο Βόλο, μετά ήλθαμε πάλι στην Αθήνα», είπε. Ο π. Θωμάς και ο π. Επιφάνιος Αρβανίτης ήταν παρόντες τη στιγμή που εξέπνευσε ο Χριστόδουλος. «Ηταν μία στιγμή πολύ ήρεμη για εκείνον.
Ολον αυτόν τον καιρό ο Αρχιεπίσκοπος προετοιμαζόταν ψυχικά και είχε υποστεί όχι απλώς την καλήν αλλά την αρίστη αλλοίωση. Πάντοτε πίστευε στον Θεό, αλλά κι εμείς οι άνθρωποι που ήμαστε κοντά του, καταλάβαμε με την αρρώστια του, το πόσο βαθιά πίστευε στο Θεό και πόσο αγαπούσε την πατρίδα μας. Θυμούμαι τις τελευταίες μέρες πριν τον θάνατό του, είχε πάει ο τότε πρωθυπουργός ο κ. Καραμανλής στην Τουρκία, κι όλο το απόγευμα είχε μία ανησυχία και περίμενε να δει τις ειδήσεις.
Τον ρώτησα 'γιατί είστε τόσο ανήσυχος σήμερα, πονάτε;', και μου είπε, 'όχι, θέλω να δω πώς θα πάει ο Καραμανλής στην Τουρκία. Θα θέσει με δυναμισμό τα Εθνικά μας θέματα; Θα πει για το Κυπριακό; Τηλεφώνησε σε παρακαλώ στον Ρουσόπουλο να μάθεις τι έγινε, πώς πήγε;'. Τηλεφωνήσαμε κι όταν του είπα ότι όλα πήγαν καλά, εκείνο τα βράδυ κοιμήθηκε ευχαριστημένος, έφαγε μάλιστα και δύο αυγά βραστά.
Ενας άνθρωπος που ξέρει ότι τον τρώγει ο καρκίνος, ότι φεύγει, να έχει τέτοια έννοια για το πώς θα πάει το ταξίδι του Πρωθυπουργού της χώρας αντιλαμβάνεστε την αγάπη του γι' αυτόν τον τόπο. Ο Χριστόδουλος 'πάντοτε ανησυχούσε για την πορεία του Εθνους και λυπούμαι διότι πολλές φορές παρεξηγήθηκε από τους ανθρώπους μας, οι οποίοι θα τον θυμηθούν'.
Είχε συγχωρήσει τους πάντες, δεν είχε μνησικακία για κανέναν ακόμη και εκείνους που τον είχαν πικράνει βαθύτατα». Επιβεβαίωσε, πως ο Χριστόδουλος «ήθελε πολύ να έλθει στην Αμερική για να συναντήσει τους ομογενείς διότι τους αγαπούσε και θυμάστε πόσες φορές είχε συζητήσει με τον κ. Διαματάρη και με σας πόσο τον ενδιέφερε το θέμα της διατήρησης της ελληνικής γλώσσας την οποία μαζί με την Ορθοδοξία θεωρούσε ως δύο σημαντικές βάσεις για να αποφευχθεί ο αφελληνισμός των επερχομένων γενεών.
Θυμάμαι ότι πολλές φορές έλεγε στον κ. Διαματάρη 'Αντώνη, να βοηθάς ακόμα και τους μικρούς Συλλόγους των διαφόρων περιοχών της πατρίδας μας γιατί αυτοί τηρώντας τις παραδόσεις μας επιτελούν εθνικό έργο'«. Στην ερώτηση αν έκανε τακτικές εξετάσεις και πώς δεν προβλέφθηκε η ασθένειά του, απάντησε: «Εκανε εξετάσεις αλλά ποτέ δεν μας είπαν κάτι. Δεν μας είχε πει ποτέ ότι νιώθω έτσι ή αλλιώς. Ηταν ένας άνθρωπος με τέτοιο δυναμισμό που κανενός το μυαλό δεν πήγαινε ότι μπορεί να ήταν άρρωστος.
Ολα ήλθαν ξαφνικά. Να φαντασθείτε ότι τότε που είχε πάθει πλέον απόφραξη το έντερό του έκανε περιοδεία στη Βέροια και Εδεσσα και είχε εκφωνήσει σε 4 μέρες 16 ομιλίες από στήθους. Το μόνο που μου είπε εκείνη τη φορά ήταν 'νιώθω έναν πόνο εδώ αριστερά' και το απέδιδε στα κεράσια που είχε φάει εκεί».
Για τον διάδοχό του, τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ανέφερε πως συμπεριφέρεται «με τρόπο ευγενικό, πατρικό, άψογο, δεν έχω κανένα παράπονο» και συμπλήρωσε «μου πρότεινε να παραμείνω στη θέση της Πρωτοσυγκελίας, αλλά τουλάχιστον τότε δεν είχα την ψυχική δύναμη να δεχθώ αυτή την πρόταση και να μείνω. Επρεπε να φύγω για να διευκολύνω και το δικό του έργο διότι αυτή είναι μία θέση που πρέπει να έχει κανείς απόλυτη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο που την αναθέτει.
Δεν είχα τις σχέσεις ζωής με τον Μακαριότατο Ιερώνυμο που είχα με τον Χριστόδουλο, κι έτσι έπρεπε να κάνω σαν υπεύθυνος άνθρωπος, να τον διευκολύνω και να μην δημιουργήσω προβλήματα. Από εκεί και πέρα τον σέβομαι και σε ό,τι μου ζητηθεί θα εργαστώ για την Εκκλησία και η συμπεριφορά του μέχρι στιγμής τουλάχιστον είναι με μία λέξη άψογη».
Αναφορικά με την εμπειρία του στο Πρόγευμα-Προσευχής στην Ουάσιγκτον, ο π. Θωμάς είπε ότι «ήταν τρεις χιλιάδες κόσμος από 160 χώρες του κόσμου, ο πρόεδρος Ομπάμα ήταν παρών, η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και πολλοί γερουσιαστές ήταν παρόντες». Ο π. Θωμάς ήταν ο μόνος κληρικός από την Ελλάδα. «Ο πρόεδρος Ομπάμα και η υπουργός των Εξωτερικών η κ. Κλίντον έκαναν από μία θαυμάσια ομιλία και βεβαίως το θέμα τους ήταν πως η Αμερική είμαστε μία χώρα προσευχόμενη», σημείωσε. Και πρόσθεσε, διερωτώμενος: «Το έχετε ακούσει ποτέ αυτό στην Ελλάδα; Εχετε ακούσει ποτέ Ελληνα πολιτικό ο οποίος να δηλώνει ότι εγώ το πρωί κάνω την προσευχή μου; Οταν το είπε αυτό ο Πρόεδρος Ομπάμα, οι άνθρωποι στα διπλανά τραπέζια σχολίασαν ότι τώρα με τα νέα του καθήκοντα δεν τον βλέπουν τακτικά στην εκκλησία...».
Εξήγησε πως «να μην πάει το μυαλό κανενός ότι είχαμε πάει σε κάποια εκκλησία και κάναμε προσευχές και συμπροσευχές και κατηγορηθούμε και για θέματα συμπροσευχής με ετεροδόξους. Είναι γνωστό πώς έχει ξεκινήσει το πρόγευμα-προσευχής, τι θεσμός είναι εδώ στην Αμερική και ποιοι άνθρωποι συμμετέχουν, επιλεγμένοι βεβαίως με μεγάλη προσοχή. «Οι γερουσιαστές που ήταν εκεί είχαν χώρους όπου δέχονταν τις ομάδες από τις διάφορες χώρες. Εμάς μας δέχθηκε ο γερουσιαστής Νέλσον από τη Φλόριδα.
Ημαστε 6 εξ' Ελλάδος και το λέγω με θλίψη διότι από τα Σκόπια ήταν τουλάχιστον 10 και είχαν σταλεί επίλεκτα πρόσωπα μέσα δε στους καταλόγους ήταν η λέξη 'Μακεδονία' δυστυχώς. Από τη Γερμανία είχε έλθει ολόκληρη ομάδα βουλευτών, οι οποίοι μάλιστα μιλούσαν με τον κ. Νέλσον πριν από μας.
Είχαμε φτάσει με τον κ. Λάσκαρη ο οποίος με συνόδευε κι ήταν ο άνθρωπος που με φιλοξένησε. Εφτασα πριν από τους άλλους κι ενώ δεν είχε τελειώσει με τους Γερμανούς όταν με είδε στην άκρη της αίθουσας μού είπε παρακαλώ περάστε, και είπε στους Γερμανούς βουλευτές ότι βλέπω ήλθαν και οι φίλοι μας οι Ελληνες.
Οταν μου είπαν να συστηθώ και τους είπα ότι είμαι ο προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού της Αθήνας, ο γερουσιαστής μίλησε με τα καλύτερα λόγια για την Ελλάδα και αναφέρθηκε στο θέμα της Ορθοδοξίας και πόσο σημαντικό είναι για την Ελλάδα. «Είχα την ευκαιρία στο μεσοδιάστημα -επεσήμανε ο π. Θωμάς- να ρωτήσω τους Γερμανούς βουλευτές πώς πάνε τα οικονομικά της χώρας τους και πώς εκείνοι βλέπουν τα οικονομικά της Ελλάδος, επειδή στην Ελλάδα πολλές φορές αυτά προβάλλονται με περισσότερο έντονο τρόπο και δεν ξέρει κανείς και την αλήθεια.
Μου είπαν ότι είναι μία δύσκολη περίοδος, η οποία πιστεύουν, για μεν τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα αρχίσουν να ανακάμπτουν από τον Ιούλιο, για άλλες χώρες όπως η Ελλάδα πιθανότατα από τα επόμενα Χριστούγεννα. Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να πω πως πάντοτε η Ελλάδα όταν ήταν καθημαγμένη είτε από πολέμους, είτε από οιεσδήποτε ιστορικές περιπέτειες, αμέσως μετά μεγαλούργησε γιατί έκαναν οι Ελληνες ανασύνταξη των πνευματικών τους δυνάμεων και πως ως Ελληνες πιστεύουμε ότι και τώρα μετά από αυτή την οικονομική κρίση πάλι η Ελλάδα θα σταθεί στα πόδια της και θα μεγαλουργήσει.
Είπα πως κατά τη γνώμη μου, ως κληρικός, όλα αυτά είναι προβλήματα πνευματικά όπως και το θέμα της οικολογίας και μου ζήτησαν να τους αναπτύξω τις απόψεις μου». Στην Ουάσιγκτον είχε την ευκαιρία, λόγω της ενασχολήσεώς του με τη Βυζαντινή Τέχνη και ιστορία, να επισκεφθεί το Κέντρο Ερευνας Ιστορίας και Τέχνης [Dumbarton Oaks], όπου είχε χρήσιμη συνομιλία με την Διευθύντρια Βυζαντινών Σπουδών και την Διευθύντρια του Μουσείου. Για την παραμονή του στη Νέα Υόρκη, είπε ότι «επισκέφτηκα τους ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν.
Επισκέφθηκα βεβαίως εν πρώτοις και καθηκόντως τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο και τους συμπατριώτες μου Αμοργιανούς στο Σύλλογό τους». Στην ερώτηση πώς βλέπει εμάς την Ομογένεια της Αμερικής, ο π. Θωμάς απάντησε: «Θα σας θυμίσω αυτό που έλεγε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πως θεωρώ την Ομογένεια έναν πολύτιμο θησαυρό για την Ελλάδα και πιστεύω πως όλοι το αναγνωρίζουν αυτό».
Και συμπλήρωσε: «Επιτρέψτε μου να πω συγχαρητήρια στον 'Εθνικό Κήρυκα' διότι είναι ένας στύλος εδώ για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, προβάλει και στηρίζει αυτά τα ιδανικά, τα οποία δεν πρέπει να εκλείψουν».
http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4284:l-----r-----&catid=25:2009-12-18-08-37-46&Itemid=123
