Αυστηρότεροι οι όροι δόμησης στα νησιά

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=285645&dt=29/08/2009
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ έδωσε προς διαβούλευση το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Παράκτιο Χώρο

O περιορισμός στη δόμηση, η ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς, η στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης και η αντιμετώπιση των αναγκών των τοπικών κοινωνιών επιχειρούνται με το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Παράκτιο Χώρο και τα Νησιά, όπως δήλωσε χθες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς , ο οποίος το έδωσε σε δημόσια διαβούλευση.

Ο υπουργός τόνισε ότι μπαίνει τάξη στο τι μπορεί να κάνει ο καθένας και πού, στα νησιά και στον παράκτιο χώρο της Ελλάδας, χαρακτηρίζοντας την ολοκλήρωση του χωροταξικού αυτού πλαισίου ως μία ακόμη πολύ σημαντική διαρθρωτική παρέμβαση, που εντάσσεται στη μεγάλη προσπάθεια για τη δημιουργία, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενός ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού, με το οποίο η χώρα αποκτά νέες αναπτυξιακές προοπτικές και το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον θωρακίζεται.

Ωστόσο το νέο Χωροταξικό, που είναι εναρμονισμένο με το εθνικό Χωροταξικό και τα άλλα ειδικά πλαίσια που έχουν θεσμοθετηθεί και αφορά το σύνολο της χώρας, δεν μεταβάλλει την ζώνη του αιγιαλού, στην οποία απαγορεύεται κάθε οικοδομική δραστηριότητα, ενώ σε απόσταση 50 μέτρων από τον αιγιαλό επιτρέπει τη δόμηση κατοικιών, κτιρίων για χρήση εστίασης και αναψυχής, καθώς και τουριστικών εγκαταστάσεων.

Παράλληλα, αυξάνει τις αρτιότητες στην εκτός σχεδίου δόμηση και μειώνει τους συντελεστές δόμησης, ενώ εισάγει πρόσθετες ρυθμίσεις για την ανάπτυξη του τουρισμού, την εγκατάσταση βιομηχανιών και την εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ειδικότερα: Ορίζεται ο παράκτιος χώρος Για πρώτη φορά ορίζεται ο παράκτιος χώρος ως ο μεταβλητός γεωμορφολογικός χώρος εκατέρωθεν της ακτογραμμής, δηλαδή με χερσαίο αλλά και με θαλάσσιο τμήμα. Ως χερσαίο τμήμα του παράκτιου χώρου ορίζεται κατ΄ αρχήν το τμήμα ως και τα ακραία προς την ενδοχώρα διοικητικά όρια των αντίστοιχων παράκτιων ΟΤΑ της ηπειρωτικής χώρας και της Κρήτης, ή ως υψόμετρο 600 μ., καθώς και στο σύνολο της έκτασης των νησιών (ανεξαρτήτως υψομέτρου).

Το θαλάσσιο τμήμα ορίζεται ως το όριο των χωρικών υδάτων. Ζώνες Διαχείρισης Ορίζονται οι Ζώνες Διαχείρισης του Παράκτιου Χώρου και των Νησιών. Στο ειδικό πλαίσιο προβλέπεται η διαφοροποίηση σε τρεις ζώνες που καθεμιά τους διαθέτει χερσαίο και θαλάσσιο τμήμα και που προσδιορίζονται κατ΄ αρχήν ανάλογα με την απόστασή τους από την ακτογραμμή. Οι ζώνες αυτές είναι οι εξής: Κρίσιμη Ζώνη: Πρόκειται για το μεταίχμιο μεταξύ ξηράς και θάλασσας που παράλληλα δέχεται σημαντικές πιέσεις από ανθρώπινες δραστηριότητες. Το θαλάσσιο τμήμα εκτείνεται από την ακτογραμμή ως την ισοβαθή των 10 μέτρων, οπωσδήποτε όμως με πλάτος μεγαλύτερο των 100 μέτρων από την ακτογραμμή. Το χερσαίο ξεκινά από την ακτογραμμή και εκτείνεται προς την ξηρά σε ζώνη πλάτους 100 μέτρων από την καθορισμένη γραμμή του αιγιαλού (ή το χειμέριο κύμα, όπου αυτή δεν είναι καθορισμένη). Δυναμική Ζώνη: Το θαλάσσιο τμήμα ξεκινά από το όριο της Κρίσιμης Ζώνης και εκτείνεται ως την ισοβαθή των 50 μέτρων.

Σε κάθε περίπτωση το ακραίο προς τη θάλασσα όριό της δεν μπορεί να απέχει λιγότερο των 200 μέτρων από την ακτογραμμή. Το χερσαίο τμήμα ξεκινά από το ακραίο προς την ξηρά όριο της Κρίσιμης Ζώνης και εκτείνεται κατ΄ ελάχιστον σε ζώνη πλάτους 200 μέτρων από την καθορισμένη γραμμή του αιγιαλού (ή το χειμέριο κύμα, όπου αυτή δεν είναι καθορισμένη). Υπόλοιπη Παράκτια Ζώνη: Το θαλάσσιο τμήμα της εκτείνεται από το εξώτερο προς τη θάλασσα όριο της Δυναμικής Ζώνης ως το όριο των χωρικών υδάτων. Το χερσαίο τμήμα της εκτείνεται ως και τα ακραία προς την ενδοχώρα διοικητικά όρια των αντίστοιχων παράκτιων ΟΤΑ ή ως υψόμετρο 600 μ. αν η εν λόγω ισοϋψής βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων των οικείων ΟΤΑ.

Το εύρος αυτής της ζώνης θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο προσδιορισμού κατά περίπτωση, με βάση τεκμηριωμένα επιστημονικά στοιχεία. Για την Κρίσιμη Ζώνη, που αποτελεί το πιο ευαίσθητο τμήμα του παράκτιου χώρου, προβλέπονται τα εξής: Στο θαλάσσιο τμήμα (ΚΘ) επιτρέπονται μόνο συγκεκριμένες δραστηριότητες, όπως η κολύμβηση, η αλιεία, η υδατοκαλλιέργεια, οι ερευνητικές εργασίες κτλ. Επιτρέπονται επίσης συγκεκριμένα έργα, όπως λιμενικές εγκαταστάσεις και ήπια τεχνικά έργα προστασίας των ακτών. Απαγορεύεται ή περιορίζεται στο ελάχιστο αναγκαίο η κίνηση ή η αγκυροβόληση θαλάσσιων σκαφών σε ευαίσθητα οικοσυστήματα.

Το χερσαίο τμήμα (ΚΧ) διακρίνεται στο ΚΧ1 (από την ακτογραμμή ως τα 50 μέτρα) και στο ΚΧ2 (από τα 50 ως τα 100 μέτρα). Στο ΚΧ1 δεν επιτρέπεται καμία νέα κατασκευή (πλην ελάχιστων αναγκαίων ήπιων εξαιρέσεων κοινωφελούς χαρακτήρα) και επίσης απαγορεύονται ή περιορίζονται στο ελάχιστο αναγκαίο η κίνηση και η στάθμευση οχημάτων. Στο 2ο τμήμα ΚΧ2, στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές, επιτρέπεται μετά τα 50 μέτρα από τον αιγιαλό η δόμηση κτιρίων που προορίζονται για χρήση κατοικίας, εστίασης ή αναψυχής, τουριστικών εγκαταστάσεων, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία. Αν υπάρχει γκρεμός, το κτίσμα οικοδομείται σε απόσταση τουλάχιστον 10 μέτρων από το χείλος του κρημνού. Ελάχιστη απόσταση τοποθέτησης των κτισμάτων από όχθες ποταμών ή λιμνών ορίζονται τα 50 μ. από την παρόχθια ζώνη. Τυχόν παλαιότερες αυστηρότερες ρυθμίσειςως προς τις χρήσεις γης, τους όρους και τους περιορισμούς δόμησης κατισχύουν των συγκεκριμένων ρυθμίσεων.

Για την ανάπτυξη σύνθετων και ολοκληρωμένων τουριστικών υποδομών μεικτής χρήσης, στα νησιά πλην Κρήτης και Εύβοιας ο συντελεστής δόμησης μειώνεται από 0,2 σε 0,15, ενώ το όριο αρτιότητας ορίζεται σε 150.000 τ.μ. Στο χερσαίο τμήμα της Δυναμικής Ζώνης και σε περιοχές επέκτασης των εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και οικισμών προ του 1923 ή κάτω των 2.000 κατοίκων τα κτίρια δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 60% της κάλυψης των οικοπέδων και τους τρεις ορόφους. Σε περιοχές εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και ορίων οικισμών απαγορεύεται η δημιουργία ορισμένων χρήσεων (όπως νέων εγκαταστάσεων βιομηχανίας/βιοτεχνίας). Οσον αφορά τη δόμηση κύριων τουριστικών καταλυμάτων, ακολουθούνται οι όροι και οι περιορισμοί που τίθενται από το Ειδικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό. Για τις λοιπές επιτρεπόμενες χρήσεις και ως την ολοκλήρωση του σχεδιασμού σε τοπικό επίπεδο (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ) ο συντελεστής δόμησης ορίζεται σε 0,5, ενώ για τους λοιπούς όρους και περιορισμούς ακολουθούνται ανά χρήση οι ισχύουσες διατάξεις. Για το χερσαίο τμήμα της Υπόλοιπης Παράκτιας Ζώνης δεν τίθενται επιπλέον περιορισμοί σε σχέση με όσα ισχύουν ως σήμερα.