Να που δεν νιώθω αυτό που λεν: να νιώθεις ξένος -
τα ζούδια και τα έντομα που αιωρούνται ασάλευτα
στη μαγεμένη πιο θερμή νύχτα του χρόνου,
το κάθε ζώο και το πουλί – η Αλεπού
η φιλενάδα των τριών Σκοπιωρών στα τρία ψηλώματα της Σαλαμίνας,
ακόμα και η κοριτσίστικη κοαστική φωνή της βραδινής νανομουγκάνας -
όλα καλά φτιαγμένα – και στην ώρα τους
και πάλι με την ώρα τους χαλασμένα -
όλα καλά ειπωμένα – και στην ώρα τους
και πάλι με την ώρα τους βουβά -
το κάθε σπίτι η αποθήκη και το όχημα, των δίκαιων οι επίμονοι υπολογισμοί,
το γέλιο μιας ναϊάδας ανοστούτσικης που βράδιασε αφηρημένη -
ανθρώπινο τίποτα δεν μου είναι ανοίκειο -
κι από τα δύσβατα όπου φυτρώνει – τίποτα
- θα έπαιρνα όρκο απόψε – που να μην είναι αγαπητό:
Σαν μονοκόμματο βαρύ γλυπτό – σαν ίσκιος που πατά κάποιον ηλιόλουστο ύπνο -
το κάθε τι το κάθε τι θέλει την τέχνη του και την πανούργα υπομονή -
υπομονή θνητή, που με αποτυχία τρέφει το τρομερό της θέλημα.
τα ζούδια και τα έντομα που αιωρούνται ασάλευτα
στη μαγεμένη πιο θερμή νύχτα του χρόνου,
το κάθε ζώο και το πουλί – η Αλεπού
η φιλενάδα των τριών Σκοπιωρών στα τρία ψηλώματα της Σαλαμίνας,
ακόμα και η κοριτσίστικη κοαστική φωνή της βραδινής νανομουγκάνας -
όλα καλά φτιαγμένα – και στην ώρα τους
και πάλι με την ώρα τους χαλασμένα -
όλα καλά ειπωμένα – και στην ώρα τους
και πάλι με την ώρα τους βουβά -
το κάθε σπίτι η αποθήκη και το όχημα, των δίκαιων οι επίμονοι υπολογισμοί,
το γέλιο μιας ναϊάδας ανοστούτσικης που βράδιασε αφηρημένη -
ανθρώπινο τίποτα δεν μου είναι ανοίκειο -
κι από τα δύσβατα όπου φυτρώνει – τίποτα
- θα έπαιρνα όρκο απόψε – που να μην είναι αγαπητό:
Σαν μονοκόμματο βαρύ γλυπτό – σαν ίσκιος που πατά κάποιον ηλιόλουστο ύπνο -
το κάθε τι το κάθε τι θέλει την τέχνη του και την πανούργα υπομονή -
υπομονή θνητή, που με αποτυχία τρέφει το τρομερό της θέλημα.
Η Ανθή Λεούση είναι φιλόλογος˙ δίδαξε σε φροντιστήρια, γυμνάσια και λύκεια στο Κιλκίς, στη Νίσυρο, στη Θεσσαλονίκη, στην Τήνο, στην Αίγινα, στη Χαλκίδα -και συνεχίζει να διδάσκει.
Το 1992 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή Το φως της ημέρας (Συνέχεια). Μετέφρασε την Αντιγόνη του Σοφοκλή (Θεσσαλονίκη 1982), Στο δικαστήριο του πατέρα μου και τις Ιστορίες για παιδιά του Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ (Εστία), τις Μυθολογίες του χειμώνα του Πιέρ Μισόν, το Μπαλκόνι στο δάσος του Ζυλιέν Γκρακ και τα Ημερολόγια και γράμματα της Καίτε Κόλλβιτς (Ίνδικτος). Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Εντευκτήριο, Νέα Εστία, Νεφούρια -μικρές μελέτες της στα περιοδικά Αντί και Παπαδιαμαντικά Τετράδια. Μετέφρασε επίσης Έξι λαϊκά τραγούδια από τα βρεττανικά νησιά (περοδικό Πλανόδιον), ποιήματα των Τόμας Χάρντυ, Τζέραρντ Μάνλεϋ Χόπκινς (Το ναυάγιο του Ντόυτσλαντ) και το Τρεμολίνο του Τζόζεφ Κόνραντ (περιοδικό Εκηβόλος), καθώς και ποιήματα του Ανδρέα Κρύφϊου και του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ (περιοδικό Νέα Εστία).
Τον Μάιο του 2008 εκδόθηκε η ποιητική της συλλογή Μικρά βασίλεια (Ίνδικτος).
Το 1992 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή Το φως της ημέρας (Συνέχεια). Μετέφρασε την Αντιγόνη του Σοφοκλή (Θεσσαλονίκη 1982), Στο δικαστήριο του πατέρα μου και τις Ιστορίες για παιδιά του Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ (Εστία), τις Μυθολογίες του χειμώνα του Πιέρ Μισόν, το Μπαλκόνι στο δάσος του Ζυλιέν Γκρακ και τα Ημερολόγια και γράμματα της Καίτε Κόλλβιτς (Ίνδικτος). Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Εντευκτήριο, Νέα Εστία, Νεφούρια -μικρές μελέτες της στα περιοδικά Αντί και Παπαδιαμαντικά Τετράδια. Μετέφρασε επίσης Έξι λαϊκά τραγούδια από τα βρεττανικά νησιά (περοδικό Πλανόδιον), ποιήματα των Τόμας Χάρντυ, Τζέραρντ Μάνλεϋ Χόπκινς (Το ναυάγιο του Ντόυτσλαντ) και το Τρεμολίνο του Τζόζεφ Κόνραντ (περιοδικό Εκηβόλος), καθώς και ποιήματα του Ανδρέα Κρύφϊου και του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ (περιοδικό Νέα Εστία).
Τον Μάιο του 2008 εκδόθηκε η ποιητική της συλλογή Μικρά βασίλεια (Ίνδικτος).
