Η ιδέα του τραγουδιού προέκυψε κατά τη διάρκεια της καραντίνας, την περίοδο των Χριστουγέννων. Υπήρξε έντονη η ανάγκη να εκφραστεί ο προβληματισμός αλλά και η αυτοκριτική των όσων ζούμε στη μικρή και όμορφη χώρα μας, με επιθυμία να νιώσουμε στο σύντομο μέλλον τη χαρά της ελευθεριάς μας ξανά! Σας ευχόμαστε χρυσές καρδιές!
Μετρώ τα βήματά σου για να 'ρθω πιο κοντά σου,
μαργαριταρένια είν' τα δάκρυά σου.
Στο νησί της Αμοργού Παναγιά του Χοζεβά πέφτω προσκυνώ τ' Άγιο εικόνισμα.
Ρίχνω χρυσά φλουριά στην κεντημένη σου ποδιά ,
να 'ναι τα χρόνια σας πολλά,σαν τα τριακόσια τα σκαλιά!
Γιατί είναι τα παιδιά σου τόσα χρόνια μακριά σου κι έχουν λησμονήσει τον Ύψιστο Πατέρα.
Στ' αγκάθια περπατάνε ματώνοντας τα πόδια δεν ξέρουν τι τους φταίει χειμώνα έχει εκεί πέρα.
Ρίχνω χρυσά φλουριά στην κεντημένη Σου ποδιά , να 'ναι τα χρόνια σας πολλά,σαν τα τριακόσια τα σκαλιά! Γι' αυτό γλυκιά μητέρα στης φάτνης την αγκάλη, μαζί με το Χριστό μας βάλ' την Ελλάδα πάλι.
Στίχοι: Αναστασία Φεργαδιώτη
Μουσική: Αναστασία & Ηλιάνα Φεργαδιώτη
Τεχνική υποστήριξη: Γιάννης Καϊσαρλής
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Πέτρος Πετρίδη
