Το
1999, κατά την διάρκεια των απάνθρωπων αμερικανονατοϊκών βομβαρδισμών στην
Σερβία, είχε δημιουργηθεί ένα πανευρωπαϊκό μέτωπο αριστερών που την
επικροτούσαν και τη χειροκροτούσαν («κόκκινος Ντάνι» και… ΣΙΑ). Το ρεύμα αυτό ο
κόσμος το αποκάλεσε (ειρωνικά…) «νατοϊκή αριστερά».Κι όμως, η «νατοϊκή αριστερά» υπάρχει και έχει και… παρακλάδια στη χώρα μας. Την καθεστωτική και συγκυβερνούσα στην τριμερή μνημονιακή συγκυβέρνηση, ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη.
Και ιδού η απόδειξη:
Ανακοίνωση του τομέα ευρωπαϊκής και εξωτερικής πολιτικής της ΔΗΜΑΡ για τις εξελίξεις στις σχέσεις Τουρκίας και Συρίας.
Τα τελευταία γεγονότα, μετά την κατάρριψη του τουρκικού πολεμικού αεροσκάφους, επιβαρύνουν το ήδη τεταμένο κλίμα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και τονίζουν τον διεθνή χαρακτήρα της υφιστάμενης συριακής κρίσης. Δεδομένου ότι τα πραγματικά περιστατικά δεν έχουν ακόμη καταστεί σαφή, η ΔΗΜ.ΑΡ θεωρεί ότι οι δυο πλευρές, Συρία και Τουρκία, οφείλουν να αποφύγουν σε κάθε περίπτωση βεβιασμένες και ως εκ τούτου επικίνδυνες αντιδράσεις. Είναι αναγκαίο να προκρίνουν την επίλυση των διαφορών τους με ειρηνικό τρόπο κάνοντας χρήση των διεθνών θεσμών.
Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό της Συρίας, το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ έχει χάσει πλέον κάθε ηθική και πολιτική νομιμοποίηση και η χώρα βρίσκεται ουσιαστικά σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας η παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, για κατάπαυση του πυρός και σταδιακή μετάβαση στη δημοκρατική ομαλότητα. Η αντιμετώπιση μιας ανθρωπιστικής κρίσης πρέπει να είναι πέρα και πάνω από γεωπολιτικούς χειρισμούς και γι` αυτό όλα τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στο συριακό λαό και την παγκόσμια κοινότητα.
Για να το κάνουμε λιανά, οι αμερικανοκομμουνιστές του Κουβέλη κατ’ αρχάς καταδικάζουν ως «βεβιασμένη» και «επικίνδυνη» την κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους από τους Σύριους, όχι όμως και την παραβίαση του εθνικού εναερίου χώρου μιας κυρίαρχης χώρας από τα αεροσκάφη κάποιας άλλης.
Και κατά δεύτερον, προτρέπουν ευθέως για την πραγματοποίηση αμερικανοσιωνιστικής επιδρομής στην Συρία –με την κάλυψη του ΟΗΕ- για να επιτευχθεί η «μετάβαση στην δημοκρατική ομαλότητα». Δηλαδή, ξένοι στρατοί να εισβάλλουν σε μια κυρίαρχη χώρα για να ανατρέψουν τη νόμιμη κυβέρνησή της και να την αντικαταστήσουν με ανδρείκελα! Τουτέστιν, ότι ακριβώς έγινε στην Λιβύη! Τα συμπεράσματα δικά σας!
(ΥΓ): Βλέπετε τώρα πως εξηγείται η φαινομενικώς περίεργη εμμονή των ΜΜΕ στην υπερπροβολή της ΔΗΜΑΡ, η συμμετοχή της στη συγκυβέρνηση κ.τ.λ., κ.τ.λ.;
πηγή:Ίχνος
