Γράφει ο Αριστείδης Βικέτος
«Τη Θεία Λειτουργία, παιδιά μου, δεν την καταλαβαίνουμε. Μας καταλαμβάνει...», συστήνει ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος , προλογίζοντας την νέα έκδοση της Μητρόπολης του, που φέρει τον τίτλο «Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του ιερού Χρυσοστόμου(Τα κατά τον λαόν)». Με τον τρόπο αυτό ο 48χρονος Κύπριος Ιεράρχης παίρνει σαφή θέση κατά της χρήσης μετάφρασης στα νέα Ελληνικά της γλώσσας της Θείας Λειτουργίας. Ο Μόρφου Νεόφυτος, αφού σημειώνει ότι το θέμα της μετάφρασης τίθεται από πολλά παιδιά, ώστε να καταλαβαίνουν καλύτερα τη Λειτουργία και να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερη η συμμετοχή τους σε αυτή, παρατηρεί: «Είναι πάρα πολύ εύκολο να διαβάσει κανείς μια μετάφραση του κειμένου της Λειτουργίας, θα του πάρει περίπου καμιά μισή ώρα. Μ’ αυτό τον τρόπο θα καταλάβει όλες τις λέξεις που λέγονται εκεί. Μήπως όμως αυτό είναι αρκετό για να κατανοήσει τη Λειτουργία; Ή, για να το θέσω καλύτερα: Μήπως το ζήτημα στη Λειτουργία είναι η κατανόηση της γλώσσας; Αν ήταν έτσι, τότε οι φιλόλογοι και θα ήσαν όλοι άγιοι της Εκκλησίας. Όμως τελικά άγιοι δεν γίνονται εκείνοι που κατανοούν γλωσσικά τη Λειτουργία, αλλά εκείνοι που φέρνουν την ύπαρξη τους ολόκληρη μέσα στη Λειτουργία, εκείνοι που αφήνουν τη Λειτουργία να τους αλλάξει και να τους κάνει άλλους ανθρώπους, καινούς εν Χριστώ ανθρώπους». Ο Μητροπολίτης Μόρφου στο κείμενο του τονίζει ότι η κατανόηση προϋποθέτει την κάθαρση της καρδιάς και τον φωτισμό από το Άγιον Πνεύμα. Μετά από ορισμένες διευκρινήσεις για τον χαρακτήρα και την τέλεση της Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης Μόρφου, Επίσκοπος με ιδιαίτερη ποιμαντική φροντίδα για το ποίμνιο του, υπογραμμίζει: 1. Στη Λειτουργία δεν υπάρχει τίποτα το συμβολικό, δεν πρόκειται για μια αναπαράσταση των Παθών και της Αναστάσεως του Χριστού. Η Λειτουργία δεν είναι θείο θέατρο, αλλά πραγματικότητα. 3. Κατά μία παλαιά και ευλογημένη συνήθεια, που συνεχίζεται και σήμερα στον τόπο μας, ο λαός μας δεν λέει «πάμε στη Θεία Λειτουργία», αλλά «πάμε στην Εκκλησιά». Ασυνείδητα λοιπόν ο λαός μας ταυτίζει τη Θεία Λειτουργία με την Εκκλησία, κι αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια που ανακεφαλαιώνει όλα αυτά που είπαμε πιο πάνω. 3.Στη Θεία Λειτουργία φανερώνεται η Εκκλησία. Πηγαίνοντας δε στην Εκκλησία και μετέχοντας στη Θεία Ευχαριστία, γινόμαστε Σώμα και Αίμα Χριστού, και αφού όλοι όσοι συναζόμαστε εκεί κοινωνούμε του ιδίου Σώματος και Αίματος, γινόμαστε όλοι αδέλφια. «Για να ελευθερωθούμε από τις πολλές μας μέριμνες και αγωνίες, πρέπει να δώσουμε χρόνο και χώρο στον Θεό που πάντοτε μάς περιμένει όλους. Και αυτός ο χώρος και ο χρόνος, είναι η Θεία Λειτουργία», καταλήγει ο Μόρφου Νεόφυτος. Η συγκεκριμένη έκδοση από την Μητρόπολη Μόρφου της Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, αποτελεί βοήθημα για τις Κατασκηνώσεις της Μητρόπολης, που βρίσκονται στην Ιερά Μονή του Οσίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή, στους πρόποδες της οροσειράς του Τροόδους, όπως επίσης και για τα παρεκκλήσια των Γυμνασίων-Λυκείων Ακακίου και Σολέας. Στόχοι της έκδοσης είναι η ενεργότερη συμμετοχή των παιδιών στα τελούμενα της Θείας Λειτουργίας, η εξοικίωση τους με την εκκλησιαστική γλώσσα και η καλλιέργεια του «έσω ανθρώπου».
2.Ο Χριστός είναι παρών υποστατικά, δηλαδή με όλη την υπόστασή του και θυσιάζεται πραγματικά δηλαδή σωματικά. Και όταν λαμβάνουμε τη Κοινωνία, τρώμε το αληθινό Του Σώμα και πίνουμε το αληθινό του Αίμα. Όταν δε τρώμε και πίνουμε από το Άγιο Ποτήριο, γινόμαστε «σύσσωμοι» του Χριστού, δηλαδή ενωνόμαστε πραγματικά και όχι συμβολικά με το Σώμα και το Αίμα Του, δηλαδή αποκτούμε κι εμείς αιώνια ζωή και έτσι νικούμε το θάνατό μας, μεταλαμβάνοντας Αναστάσιμο Σώμα και Αίμα Χριστού.
πηγή:Αμήν
