“Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ διάβολος͵ Σοὶ δώσω τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἅπασαν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν͵ ὅτι ἐμοὶ παραδέδοται καὶ ᾧ ἐὰν θέλω δίδωμι αὐτήν· 4.7 σὺ οὖν ἐὰν προσκυνήσῃς ἐνώπιον ἐμοῦ͵ ἔσται σοῦ πᾶσα. 4.8 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ͵ Γέγραπται͵ Κύριον τὸν θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷῃ μόνῳ λατρεύσει” (Λουκ. δ’ 6-8).
Όταν ο Ελληνισμός, η Ρωμιοσύνη διέρχεται δύσκολες στιγμές, λόγω εξωτερικών επιθέσεων, ή εσωτερικών αναταραχών, τότε εμφανίζονται πολλοί πού προωθούν τα λεγόμενα “Προσκυνοχάρτια”.
Είναι τα χαρτιά πού πρέπει να υπογράψουμε οι Έλληνες για να δηλώσουμε υποταγή και προσκύνηση σε “ξένους και σε υιούς νενοθευμένους”.
Στις μέρες αυτές δεν βρισκόμαστε σε εμπόλεμο κατάσταση. Όμως, επειδή οργανώθηκε “οικονομική επίθεση” κατά της Ελλάδος και πάλι μάς ωθούν να υπογράψουμε κάποια νέου τύπου “Προσκυνοχάρτια”.
-Τι είναι, λένε, η Ελλαδίτσα; Ένα τίποτα!
-Τί είναι, λένε, αυτό το “Εθνάκι” πού λέγεται Ελλάς; Ένα τίποτε!
-Τί είναι, λένε, η Ορθοδοξία; Ένα τίποτε μέσα σε ένα πολύ μεγάλο κόσμο!
Εμείς υψώνουμε σημαία πίστεως, ελευθερίας και αληθούς φιλοπατρίας.
Δεν θα υπογράψουμε κανενός είδους “Προσκυνοχάρτι”.
Αντίθετα, θα υψώνουμε την σημαία του πολέμου και της νίκης.
Και πάλι η μάχη θα κερδηθεί, με την βοήθεια και την Χάρη τού Θεού.
Α’. Αρχαία “Προσκυνοχάρτια”
Τα προσκυνοχάρτια δεν είναι νέα στρατηγική αλλά κλασσική. Σε κάθε εποχή, οι διανομείς τους τα έχουν πάντοτε πρόχειρα για χρήση και σε κάθε ευκαιρία φροντίζουν να τα πλασάρουν ως «μοναδικές» ή και «προοδευτικές λύσεις».
Όταν οι Πέρσες κατέκλυζαν την Ελλάδα, τότε οι πουλημένοι και οι απελπισμένοι γινόταν άλλοι απαίσιοι “οδοιπόροι προς τα Σούσα” (Κ. Καβάφη) και άλλοι κατέστησαν Εφιάλτες!
Όταν οι Ρωμαίοι ήλθαν κατακτητές στην Ελλάδα, τότε οι “προσκυνημένοι” Γραικύλοι αποκαλούσαν τούς κατακτητές θεούς ή ημιθέους! Λάτρευσαν τον Αντώνιο ως νέον Διόνυσο και τον νύμφευσαν με την Αθηνά, προσενεγκόντες και χίλια τάλαντα ως γαμήλιο δώρο. Θεοποίησαν το διαβόητο Νέρωνα. Σε όλα αυτά πρωτοστατούσαν ψευτοδιανοούμενοι πού κατέστησαν “ανάξιοι Γραικύλοι, φουσκωμένοι και κομπορρήμονες, ...που είχαν για ασχολία τους, «πάσαν αγυρτείαν» και «φλυαρίαν»” (Κ. Παπαρρηγοπούλου).
Όταν το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος αισθανόταν βαρύ το χνώτο του Ισλάμ, τότε στην Πόλη ξεφύτρωσαν οι φιλοδυτικοί, φιλοπαπικοί, φραγκολεβαντίνοι κ.τ.λ., πού προσκαλούσαν το Γένος σε υποταγή πίστεως και συνειδήσεως.
Β’. Νεώτερα “Προσκυνοχάρτια”
Όταν τα χρόνια της εθνικής παλιγγενεσίας τού 1821 η Ελλάς εφλέγετο, ο Κιουταχής μοίραζε “Προσκυνοχάρτια” σ’ όσους ήθελαν να δηλώσουν υποταγή προς τον Σουλτάνο.
Όταν ο Ιμπραήμ αλώνιζε στην Πελοπόννησο, ο Κολοκοτρώνης φώναζε “φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους”. Μάλιστα ο Γέρος τού Μοριά μετέβη σε μια εκκλησία και αφού προσευχήθηκε τότε υπέγραψε την θανατική καταδίκη ενός προσκυνημένου μικροκαπετάνιου, του Νενέκου.
Όταν η Ελλάδα, μετά το ηρωικό Έπος του Σαράντα κατελήφθη από τούς Γερμανούς, τότε γέμισε ο τόπος από “προσκυνημένους” δοσιλόγους. Αυτοί πίστευαν ότι οι κατακτητές δεν θα φύγουν ποτέ. Δεν φανταζόταν ότι οι Χιτλερικοί θα έμεναν στον Αγιασμένο αυτό τόπο μόνο για τρία χρόνια.
Γ’. Η “ηθική κρίση” έφερε την “οικονομική” και ξαναζωντάνεψε τους “Προσκυνημένους”
Στις μέρες μας ανέκυψε η λεγομένη “οικονομική κρίση”. Βέβαια στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία ηθική κρίση. Αυτό συνέβη για δύο λόγους: Πρώτον, διότι οι κλοπές, οι μίζες και οι κομπίνες έγιναν σύστημα και καθεστώς. Δεύτερον, διότι οι ξένοι “οικονομικοί εισβολείς”, εξαγόραζαν συνειδήσεις και ξεπουλούσαν την πραμάτεια τους στην Ελλάδα σε πολλαπλάσιες τιμές από αυτές του εμπορίου (αεροπλάνα, πολεμικά πλοία, υποβρύχια, άρματα μάχης, ηλεκτρονικούς εξοπλισμούς κ.ά.).
Έτσι ξέσπασε η λεγομένη “οικονομική κρίση” και με την “ευκαιρία” αυτής ξεχείλισαν οι οθόνες των τηλεοράσεων και φούσκωσαν οι σελίδες των εντύπων από πλήθος δειλών, πουλημένων και “Νεοπροσκυνημένων”.
Δ’. Από τον καρπό γνωρίζουμε το δένδρο
Ο Κύριος υπέδειξε τον τρόπο για να ξεχωρίζουμε τους “Νεοπροσκυνημένους”: “Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν͵ οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων͵ ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες. 7.16 ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς· μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὰς ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα; 7.17 οὕτως πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ͵ τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ·” (Ματθ. ζ’ 15-17).
Τα άτομα αυτά πήραν θάρρος και εκδηλώνουν τούς σκοπούς των με λόγια λίαν χαρακτηριστικά και αποκαλυπτικά:
-Ξεπουλήστε την Κύπρο με το σχέδιο Ανάν!
-Δώστε τα όλα στους ξένους.
-Βομβαρδίστε τη Σερβία!
-Υποταγείτε στην λεγομένη “Τρόϊκα” και δεχθείτε υποταγή με το “Μνημόνιο”!
-Να πτωχεύσει η Ελλάδα!
-Κάντε τυπικό διάλογο, αλλά υποταχθείτε στον Πάπα.
Ε’. Δυο ραπίσματα στους “προσκυνημένους”
Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε όμως. Ο λαός έχει βαθιές ρίζες πίστεως και φιλοπατρίας. Έχει στο DNA του γραμμένες, με χρονική συνέχεια, όλες τις εθνικές καταβολές, από τον Τρωικό πόλεμο έως το έπος τού Κυπριακού αγώνα τού 1955 και μέχρι σήμερα. Ο λαός μας νιώθει μέσα του να βράζει το αίμα των Αγίων και των ηρώων.
Αυτό είναι φανερό από δύο γεγονότα πού έλαβαν χώρα μόλις τα πέντε τελευταία χρόνια. Ο λαός είπε όχι στο “Προσκυνοχάρτι Ανάν” και σε μια φιλόδοξο υποψήφια κόμματος με μειωμένη εθνική γραμμή.
Όταν όλη η προπαγάνδα, οι εκβιασμοί και το χρήμα κατέκλυσαν την Κύπρο και την Ελλάδα δεν κατέστη δυνατόν να περάσουν το “Προσκυνοχάρτι” του “Σχεδίου Ανάν”. Ο λαός είπε όχι με 75% ή και περισσότερο. Ράπισε τούς “προσκυνημένους” και έστειλε τούς ξένους εχθρούς πίσω στις πατρίδες τους απράκτους.
Όταν σε ένα κόμμα της Ελλάδος υπήρχαν δύο υποψήφιοι αρχηγοί, ένας άνδρας (με πατριωτικές κατευθύνσεις) και μία γυναίκα (πού έλεγε “ναι σε όλα στους ξένους”), τότε ο λαός ανέτρεψε τις προπαγάνδες και διέλυσε τούς μηχανισμούς. Αυτή η κυρία, αν και είχε στη διάθεση της σχεδόν όλα τα μέσα επικοινωνίας, όλους σχεδόν τους βουλευτές, όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη, όλη την υποστήριξη των ισχυρών ξένων παραγόντων συνετρίβη με ποσοστό άνω τού 70%. Χωρίς καμιά ουσιαστική οργάνωση συνεκροτήθη “κίνημα λαού” που έκλεισε την πόρτα στην θεσμοθετημένη συνυποταγή.
Στ’. Αισιοδοξούμε και ευελπιστούμε
Αισιοδοξούμε, γιατί υπάρχει άσβεστη φωτιά στην καρδιά των Ελλήνων.
Αισιοδοξούμε, γιατί υπάρχουν Ηγέτες πού θα επιβάλλουν τα όνειρά τους στην εποχή μας.
Αισιοδοξούμε, γιατί υπάρχουν Πατέρες πού αναλαμβάνουν με δύναμη έργα υπέροχα.
Αισιοδοξούμε, γιατί υπάρχουν Αρχηγοί πού μπορούν να αναλάβουν “Ηράκλεια έργα”.
Αισιοδοξούμε, γιατί οι νυν ρήξεις συνθέτουν μεγάλες Μορφές.
Αισιοδοξούμε!!! Ο μεν Όμηρος με πίκρα δακρυρροεί, γιατί, «οἷοι νῦν βροτοί εἰσί!» (Ἰλ. ε’ 304), (= δυστυχώς παρήλθαν τα χρόνια των ηρώων και άρχισαν τα χρόνια των κοινών θνητών!),
εμείς προσευχητικώς ανακράζουμε πώς,
“ποτέ δεν περνούν τα χρόνια των Αγίων μας!!!”.