Ο κ. Σηφουνάκης πρώην και νυν εκλεκτός της πασοκικής νομενκλατούρας και σημερινός υπουργός , έχει πολλές φορές καταφερθεί με "σοσιαλιστική" ευγένεια εναντίον της πίστης μας και των παραδόσεών μας.Γνήσιος μαχητής της ελιτίστικης σοσιαλδημοκρατίας και υπέρμαχος όλων εκείνων των νεοφανών "διαννοητών" της λέσχης Μπίλντερμπεργκ ,του ιδρύματος Σόρος του CDRSEE και των υπολοίπων "δημοκρατικών δυνάμεων",δήλωσε πρόσφατα ότι το ΠΑΣΟΚ είναι εναντίον της ύπαρξης του σταυρού στην Ελληνική σημαία.Μάλιστα απαντώντας στην ερώτηση του δημοσιογράφου αν είναι υπέρ της κατάργησης του Σταυρού απο την Ελληνική σημαία,και επιδεικνύοντας την θλιβερή μεταμοντέρνα του "σοσιαλιστική πραμάτεια" τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ απο το 1981 ήταν υπέρ του χωρισμού της Εκκλησίας απο το κράτος και όταν ο δημοσιογράφος επέμεινε στην αρχική του ερώτηση, ομολόγησε πως ναι είναι υπέρ της κατάργησης του Σταυρού απο την ελληνική σημαία.
Μίλησε δηλαδή για την Ελληνική σημαία σαν να είναι μια κρατική ιδιοκτησία την οποία το χωρισμένο απο την Εκκλησία κράτος μπορεί να τη διαχειριστεί όπως θέλει.
Ας σταματήσει επιτέλους αυτή η αντεθνική και βλακώδης σπέκουλα γύρω απο τον δήθεν χωρισμό του κράτους απο την Εκκλησία.Όλοι εκείνοι της μεταλλαγμένης αριστεράς και της βασιλοκομμουνιστικής νεοταξικής σοσιαλδημοκρατίας ,όταν μιλούν για "χωρισμό κρατους - Εκκλησίας" εννοούν ουσιαστικά τον εξοστρακισμό της επίσημης θρησκείας των Ελλήνων απο παντού.
Ανέκαθεν οι ξένοι και οι ντόπιοι υπηρέτες του σιωνισμού προσπάθησαν να ξεριζώσουν απο την καρδιά αυτή την σωτήρια και ζωογόνο πίστη μας στον Χριστό .Στην αρχή ο Όθωνας και οι Αυστριακοί μισέλληνες αντιβασιλείς αποπειράθηκαν να αποκόψουν τον ματωμένο απο την επανάσταση Έλληνα Ορθόδοξο αγωνιστή απο αυτό που τον κράτησε ζωντανό 400 χρόνια και τον οδήγησε στην ελευθερία.Μετά, πάλι οι ξένοι μας έφεραν τις μασωνογεννείς χούντες των ντόπιων για να μαγαρίσουν και την πατρίδα και την θρησκεία και την οικογένεια ανακατεύοντάς τες στις βρωμοδουλειές τους.Ύστερα απο αυτή τη βαρβαρότητα των μασσώνων του "ΙΔΕΑ" και της CIA,έστειλαν με γαλλικά αρώματα και αέρα Ευρωπαϊκό τους ειδικά εκπαιδευμένους πολιτικούς να "ανοικοδομήσουν" τον τόπο.Δυστυχώς όλοι τους ακολουθησαν τις "άνωθεν εντολές" και αντί να κτίσουν πάνω στα αληθινά θεμέλια του έθνους μας με καθαρά και ανθεκτικά υλικά , έκαναν και κάνουν ακριβώς το αντίθετο.Προσπαθούσαν και προσπαθούν να καταστρέψουν κάθε θεμέλιο λίθο και πάντα "σκοντάφτουν" σε αυτόν της Ορθόδοξης πίστης.
Αφού δεν κατάφεραν να αλλάξουν την συνείδηση του Έλληνα προσπάθησαν μέσα απο την επίσημη παιδεία των σχολείων και την ανεπίσημη της τηλεόρασης και των εφημερίδων να τη ναρκώσουν ώστε να μην είναι ικανή να τον ξεσηκώσει τη στιγμή που πραξικοπηματικά θα επιχειρήσουν να μαγαρίσουν άπαξ και δια παντός κάθε Ιερό και Όσιο.
Δεν είναι ούτε πολιτικό , ούτε κομματικό ,ούτε ακόμα και ιδεολογικό ( υπο την στενή έννοια) το κενό που μας χωρίζει απο αυτή τη δαιμονοειδή και μισάνθρωπη κοσμοαντίληψη των σφετεριστών της εξουσίας και εντολοδόχους της "Νέας Τάξης Πραγμάτων".Αυτό που μας χωρίζει με αυτούς είναι μια τεράστια άβυσσος σαν και αυτή αυτή που χωρίζει την ύπαρξη απο την ανυπαρξία.Εμείς υπάρχουμε ως πρόσωπα πλασμένα κατ΄εικόνα του Θεού και εκείνοι εθελουσίως εξόριστοι απο το φώς της ύπαρξης ,πλανιώνται στα σκοτάδια τρομάζοντας όσους παραπαίουν ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι.
Αυτό το σιχαμερό σκοτάδι του τρόμου και της ανυπαρξίας μίσησαν ο Μακρυγιάννης , ο Κολοκοκοτρώνης , ο Παππουλάκος. ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός .ο Άγιος Νεκτάριος, ο Όσιος Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης, ο Όσιος Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης και τόσοι άλλοι αγωνιστές ,Εθνομάρτυρες,Οσιομάρτυρες και Ομολογητές του χθές και του σήμερα.Όλοι μας έδειξαν με τη ζωή και τους λόγους τους, ότι άν θέλουμε να αποφύγουμε τη ζωή στον άδη πρέπει να έχουμε τη ματιά μας συνεχώς στραμένη σε Εκείνον που με την Σταυρική Του θυσία και την Αγία Του Ανάσταση τον εξευτέλισε και μας χάρισε την αληθινή ζωή.
Ο αγώνας σήμερα λοιπόν δεν γίνεται για να πέσει η μια κυβέρνηση και νάρθει μια άλλη που θα είναι ο μεταμφιεσμένος κλώνος της προηγούμενης ,αλλά για να μην χάσουμε το πρόσωπό μας ,την ελευθερία και το αυτεξούσιο που είναι και τα σημαντικώτερα δώρα του Θεού στον άνθρωπο.Ο αγώνας γίνεται για να μην βρεθούμε είτε απο επιπολαιότητα, είτε απο αδιαφορία, είτε απο δειλία, στο σκοτάδι και στην ανυπαρξία.