Νὰ μὴν ξεθωριάσουν τὰ βιώματά μας
Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
. Ἀκόμη καὶ ἡ πιὸ μικρὴ κοινότητα τοῦ Ἑλληνισμοῦ γιορτάζει
τὸν Δεκαπενταύγουστο τὴν Παναγία. Τὸ «Πάσχα» τοῦ καλοκαιριοῦ
συγκεντρώνει αὐθόρμητα τὶς οἰκογένειες, τοὺς συγχωριανούς, τὶς ἀνὰ τὴν
Οἰκουμένη ὁμογενειακὲς ἐνορίες. Εἶναι τὸ καλοκαιρινὸ ἢ τὸ ἐτήσιο
ἀντάμωμα τῶν Ἑλλήνων. Οἱ πολιτικοὶ ἀκολουθοῦν, ἑκόντες ἄκοντες, τὰ
μεγάλα πλήθη τῶν πιστῶν ποὺ προστρέχουν στὰ ἑκατοντάδες ἀνὰ τὴ χώρα
προσκυνήματα τῆς Παναγίας καὶ συμμετέχουν στὰ πανηγύρια. Μέχρι σήμερα ἡ
Πίστη τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἰσχυρότερη ἀπὸ τὴν, λόγῳ ἰδεολογίας, βούληση
πολλῶν ἀντιθέων ἐξουσιαστῶν καὶ τοὺς ἀναγκάζει νὰ ἀκολουθοῦν, ἔστω καὶ
γιὰ τοὺς τύπους, στὶς ἐκδηλώσεις Της. Ὅπως ὁ κάθε λαός, ἔτσι καὶ ὁ
ἑλληνικὸς ἔχει ὁρισμένα χαρακτηριστικὰ ποὺ τὸν ξεχωρίζουν. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ
εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία. Αὐτὸ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ μᾶς τὸ ποῦν ὁ Σολωμὸς καὶ ὁ
Ζαμπέλιος, τὸ βιώνουμε ὅλοι οἱ Ἕλληνες στὴν ἔκφραση τῆς κουλτούρας μας. Ἡ ἰδιοπροσωπία μας στηρίζεται στὴν Πίστη μας,
μαζὶ μὲ τὴν Ἱστορία καὶ τὴ Γλώσσα μας. Μὲ τὸν πολιτισμό μας ἐπιδράσαμε
στὴν πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ ζωὴ τῆς Δύσης, ὅπως καὶ ἐμεῖς ἀφομοιώσαμε
καὶ ἀφομοιώνουμε στοιχεῖα τοῦ δικοῦ τους πολιτισμοῦ. Ὡστόσο στὴν
πνευματικότητα καὶ στὴν ἀντιμετώπιση τοῦ μυστηρίου τῆς ζωῆς ἡ Δύση
ἀκολούθησε δικό της δρόμο, διαφορετικὸ ἀπὸ τὸν δικό μας.
. Ὑπεύθυνος τοῦ ἄλλου δρόμου ὁ παπισμός. Εἶναι ὁ αἴτιος τῆς
ἐκκοσμίκευσης καὶ ἐκλογίκευσης τῆς Πίστης, ὁ ἐκφραστὴς τῆς ἐπιβολῆς τῆς
ἐξουσίας του μὲ ἀπάνθρωπες μεθόδους, ὅπως ἡ Ἱερὰ Ἐξέταση καὶ ἡ ἐξόντωση
τῶν θεωρουμένων ἐχθρῶν καὶ ὁ ἠθικὸς αὐτουργὸς τῆς ἄρνησης τῆς Ἐκκλησίας
ἀπὸ τὴ Διαμαρτύρηση καὶ τῆς προώθησης ρευμάτων ὑλιστικῶν, ἡδονιστικῶν,
τυραννικῶν. Ὁ παπισμὸς κατάργησε στὴν πράξη τὶς βασικὲς Ἀξίες τοῦ
Χριστιανισμοῦ, τὴν Εἰρήνη, τὴν Ἀγάπη, τὴν Ἀνεκτικότητα, τὴν Ἀδελφοσύνη,
τὴν Ἐλευθερία, τὴ Δικαιοσύνη. Ἡ ἔλλειψη χριστιανικῶν ἀξιῶν, ποὺ ὑπῆρξε
στὴ Δύση, προκάλεσε τὴν κατασκευὴ κακέκτυπων, ποὺ στὴν ἐπιφάνεια
θυμίζουν Χριστό, μέσα τους ὅμως κρύβουν ὠφελιμισμό, βαρβαρότητα, ἐπιβολὴ
τῆς θέλησης τοῦ ἰσχυροτέρου.
. Μέρος τῆς πολιτικῆς καὶ πνευματικῆς ἡγεσίας μας δέχεται ἄκριτα ὅσα προωθεῖ ἡ Δύση.
Πρόκειται γιὰ κίβδηλα ἀντιδωρήματα ἐκείνων ποὺ Τῆς προσφέραμε. Μὲ τὴν
ἀποδοχή τους πιστεύει ὅτι δὲν θὰ κατηγορηθεῖ ὡς ὀπισθοδρομική…
Προσφέραμε χρυσὸ στὴ Δύση, μᾶς ἐπιστρέφεται γυαλιστερὸ τενεκὲ καὶ ἐμεῖς
πανηγυρίζουμε ποὺ τὸν ἀποκτᾶμε….
. Μὲ τὴν Ὀρθοδοξία δημιουργήσαμε τὸν Βυζαντινὸ Πολιτισμό, μὲ
τὴν Ὀρθοδοξία ἐπιζήσαμε ὡς Ἔθνος γιὰ τετρακόσια καὶ πλέον χρόνια
σκλαβιᾶς σὲ βάρβαρο κατακτητή, μὲ τὴν Ὀρθοδοξία ἀποκτήσαμε τὴν
Ἀνεξαρτησία μας καὶ μὲ τὴν Ὀρθοδοξία πορευόμαστε. Μερικοὶ θέλουν νὰ τὴν
καταργήσουν. Ἡ «ἐλευθερία», τὴν ὁποία ἐπαγγέλλονται, γιὰ νὰ Τὴν διώξουν
ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν Ἑλλήνων θυμίζει αὐτὴ τῶν χιτλερικῶν στρατοπέδων καὶ
τῶν γκουλάγκ.
. Ἕως τώρα δὲν τὰ καταφέρνουν. Ὅμως χρειάζεται ἀγώνας «νὰ μὴν
ξεθωριάσουν οἱ εἰκόνες», τὰ βιώματά μας, καὶ «νὰ μὴν κοπεῖ φθαρμένη» ἡ
ταινία τῆς συνέχειάς μας ὡς Ἔθνους, ὅπως γράφει ὁ Ἐλύτης. Ποῦ σημειώνει
στοὺς νεότερους: «Ὅλα χάνονται. Τοῦ καθενὸς ἔρχεται ἡ ὥρα. Ὅλα μένουν.
Ἐγὼ φεύγω. Ἐσεῖς νὰ δοῦμε τώρα».-