Τι διαφορά έχει η φανατική άθεα Συριζαία που πέταξε τις εικόνες από τους φανατικούς τζιχαντιστές που καίνε εκκλησίες;
Του Μάνου Χατζηγιάννη
Τον Μεσαίωνα η Ρωμαιοκαθολική "Εκκλησία" έκαιγε στην πυρά τα έργα και τα βιβλία διακεκριμένων πνευματικών ανθρώπων. Παρόλα αυτά το πνεύμα τους δεν έγινε στάχτη. Σήμερα στο ιδεολογικό καρναβάλι που έχει στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι σύγχρονοι αριστεροί “παραβολάνοι” πετούν στην…πυρά ό,τι έχει να κάνει με την χριστιανική πίστη.
Όπως και με το χριστιανισμό, οι χειρότεροι διαφημιστές του σοσιαλισμού είναι οι πιστοί του, έλεγε ο Βρετανός συγγραφέας Τζόρτζ Όργουελ. Τα… σοσιαλιστικά κομματικά “μπάσταρδα” του Λενινισμού απέδειξαν για πολλοστή φορά του λόγου το αληθές.Το περιστατικό στις εγκαταστάσεις του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ) με την διευθύνουσα σύμβουλο να πετάει την εικόνα της Παναγίας στα σκουπίδια παραμονές του Δεκαπενταύγουστου αποδεικνύει περίτρανα πως οι Συριζαίοι ούτε που έχουν ακούσει την θεωρία του Βολταίρου: «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες»….
Οι…δημοκράτες της κομματικής μηχανής του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνονται ασφαλώς σε “μπετον αρμέ” μυαλά, τα οποία είναι κλειστά-όσο κι αν διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους περι του αντιθέτου-κι από στρείδια!
Η στάση της κυρίας διευθύνουσας είναι ενδεικτική της φιλοσοφίας των θολοκουλτουριάρηδων και των ψευτοπροοδευτικών που έχουν μετατρέψει με το έτσι θέλω σε σφηκοφωλιές αθεϊας και σε γιάφκες αντιχριστιανισμού τις δημόσιες υπηρεσίες, από σχολεία μέχρι…φυλακές!
Τα ρετάλια της Αριστεράς, όπως εύστοχα τα είχε χαρακτηρίσει πριν από
χρόνια ο Θεόδωρος Πάγκαλος, αρνούνται συστηματικά πως υπάρχει και η άλλη
άποψη. Το αριστερομπερδεμένο αλάθητο, τους έχει γίνει βίωμα και η
στενόμυαλη αλαζονεία αποδεικνύεται κοινωνική σχιζοφρένεια!
Άλλοτε με έωλα επιχειρήματα περί εκκλησιαστικής περιουσίας, άλλοτε με
άρνηση της μισθοδοσίας των κληρικών, άλλοτε με τον εν γένει διαχωρισμό
Κράτους-Εκκλησίας και πάντοτε μονάχα με ψυχολογικά και όχι ουσιαστικά
επιχειρήματα, που απευθύνονται σε ημιμαθείς-αν όχι παντελώς αμαθείς- και
εμμονικούς μη θρησκευόμενους εκτίθενται πρώτα οι ίδιοι και μετά οι
κολαούζοι τους…
Είναι οι ίδιοι που κατηγορούν Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας για φονταμενταλισμό και τους συγκρίνουν με τους “Ταλιμπάν” ή με τους τζιχαντιστές του Daesh.
Μα αλήθεια πόση διαφορά νοοτροπίας έχει η πράξη του τζιχαντιστή που
καίει μια εκκλησία ή καταστρέφει τους Σταυρούς και τις εικόνες της από
τον αριστεριστή που πετάει στα σκουπίδια την εικόνα της Παναγίας; Και οι
δύο στέλνουν “στην πυρά” αυτό με το οποίο διαφωνούν….
Και μιας ο λόγος περί φανατισμού αξίζει αναφοράς αντί άλλου επιλόγου το παρακάτω απόσπασμα από την επιστολή του Αρχιεπισκόπου προς τον υπουργό Παιδείας με αφορμή το περιστατικό στον ΕΟΠΠΕΠ:
“Κλείνοντας θα μας επιτρέψετε μία διαπίστωση για τον φανατισμό. Στην Ελλάδα οι απόπειρες από πολιτικές τάσεις, ακτιβιστικές ενώσεις ή δημόσια πρόσωπα για την προβολή και αναγνωρισιμότητα της αθείας συνήθως εξαντλούνται σε μονοσήμαντη αντιπαράθεση με την ορθόδοξη Εκκλησία. Η έλλειψη νηφαλιότητας, η επιθετικότητα, οι διακωμωδήσεις και οι προσβολές, που εκδηλώνουν κατά των ορθοδόξων χριστιανών δίδουν την εντύπωση ότι πρόκειται μάλλον για απογοητευμένους χριστιανούς, παρά για συνειδητοποιημένους άθεους, που σέβονται την θρησκευτική πίστη του άλλου. Προκαλεί βεβαίως έκπληξη πως είναι δυνατόν τόση εμμονή για την εξαφάνιση ειδικά της ορθόδοξης Εκκλησίας από τη δημόσια ζωή να προέρχεται από ανθρώπους, που υποτίθεται ότι εμφορούνται από θρησκευτική αδιαφορία. Είναι και αυτή μία κατηγορία θρησκευτικού φανατισμού μάλλον απειλητικότερη για την κοινωνική συνοχή από την ατομική θρησκοληψία. Το φαινόμενο του επιθετικού αντιχριστιανισμού, που διεκδικεί και επαίνους προοδευτικότητας, αξίζει προσοχής από το Υπουργείο σας, επειδή αμφισβητεί τον ίσο σεβασμό των δικαιωμάτων, με το διχαστικό επιχείρημα ότι η πλειοψηφία είναι απειλή για τις μειοψηφίες και, επομένως, δεν αξίζει προστασίας”.
Του Μάνου Χατζηγιάννη Τον Μεσαίωνα η Ρωμαιοκαθολική "Εκκλησία" έκαιγε στην πυρά τα έργα και τα βιβλία διακεκριμένων πνευματικών ανθρώπων. Παρόλα αυτά το πνεύμα τους δεν έγινε στάχτη. Σήμερα στο ιδεολογικό καρναβάλι που έχει στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι σύγχρονοι αριστεροί “παραβολάνοι” πετούν στην…πυρά ό,τι έχει να κάνει με την χριστιανική πίστη.
Όπως και με το χριστιανισμό, οι χειρότεροι διαφημιστές του σοσιαλισμού είναι οι πιστοί του, έλεγε ο Βρετανός συγγραφέας Τζόρτζ Όργουελ. Τα… σοσιαλιστικά κομματικά “μπάσταρδα” του Λενινισμού απέδειξαν για πολλοστή φορά του λόγου το αληθές.Το περιστατικό στις εγκαταστάσεις του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ) με την διευθύνουσα σύμβουλο να πετάει την εικόνα της Παναγίας στα σκουπίδια παραμονές του Δεκαπενταύγουστου αποδεικνύει περίτρανα πως οι Συριζαίοι ούτε που έχουν ακούσει την θεωρία του Βολταίρου: «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες»….
Οι…δημοκράτες της κομματικής μηχανής του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνονται ασφαλώς σε “μπετον αρμέ” μυαλά, τα οποία είναι κλειστά-όσο κι αν διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους περι του αντιθέτου-κι από στρείδια!
Η στάση της κυρίας διευθύνουσας είναι ενδεικτική της φιλοσοφίας των θολοκουλτουριάρηδων και των ψευτοπροοδευτικών που έχουν μετατρέψει με το έτσι θέλω σε σφηκοφωλιές αθεϊας και σε γιάφκες αντιχριστιανισμού τις δημόσιες υπηρεσίες, από σχολεία μέχρι…φυλακές!
Είναι οι ίδιοι που κατηγορούν Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας για φονταμενταλισμό και τους συγκρίνουν με τους “Ταλιμπάν” ή με τους τζιχαντιστές του Daesh.
Και μιας ο λόγος περί φανατισμού αξίζει αναφοράς αντί άλλου επιλόγου το παρακάτω απόσπασμα από την επιστολή του Αρχιεπισκόπου προς τον υπουργό Παιδείας με αφορμή το περιστατικό στον ΕΟΠΠΕΠ:
“Κλείνοντας θα μας επιτρέψετε μία διαπίστωση για τον φανατισμό. Στην Ελλάδα οι απόπειρες από πολιτικές τάσεις, ακτιβιστικές ενώσεις ή δημόσια πρόσωπα για την προβολή και αναγνωρισιμότητα της αθείας συνήθως εξαντλούνται σε μονοσήμαντη αντιπαράθεση με την ορθόδοξη Εκκλησία. Η έλλειψη νηφαλιότητας, η επιθετικότητα, οι διακωμωδήσεις και οι προσβολές, που εκδηλώνουν κατά των ορθοδόξων χριστιανών δίδουν την εντύπωση ότι πρόκειται μάλλον για απογοητευμένους χριστιανούς, παρά για συνειδητοποιημένους άθεους, που σέβονται την θρησκευτική πίστη του άλλου. Προκαλεί βεβαίως έκπληξη πως είναι δυνατόν τόση εμμονή για την εξαφάνιση ειδικά της ορθόδοξης Εκκλησίας από τη δημόσια ζωή να προέρχεται από ανθρώπους, που υποτίθεται ότι εμφορούνται από θρησκευτική αδιαφορία. Είναι και αυτή μία κατηγορία θρησκευτικού φανατισμού μάλλον απειλητικότερη για την κοινωνική συνοχή από την ατομική θρησκοληψία. Το φαινόμενο του επιθετικού αντιχριστιανισμού, που διεκδικεί και επαίνους προοδευτικότητας, αξίζει προσοχής από το Υπουργείο σας, επειδή αμφισβητεί τον ίσο σεβασμό των δικαιωμάτων, με το διχαστικό επιχείρημα ότι η πλειοψηφία είναι απειλή για τις μειοψηφίες και, επομένως, δεν αξίζει προστασίας”.