Γράφει ο Γιάννης Αργυρός
Οι Κατσούλες ή Παπαγαλάκια, ή Ποντικόψαρα, είναι εξαιρετικά νοστιμότατα ψάρια, τα οποία συνήθως εδώ στη Σαντορίνη, τα ψαρεύουμε με καθετή.
Θυμάμαι από μικρό παιδί τους ερασιτέχνες ψαράδες να πηγαίνουν αποκλειστικά για καθετή, ψαρεύοντας χάνους, γύλους και "παξιμάδια" (Κατσούλες ή Παπαγαλάκια, ή και Ποντικόψαρα).
Η καλύτερή τους ψαριά όμως ήταν τα "Παξιμάδια", πιάνοντας ικανοποιητική ποσότητα για τις ανάγκες του σπιτιού.
Εμείς εδώ στη Σαντορίνη τα ονομάζουμε Παξιμάδια και η ονομασία τους δεν είναι τυχαία αφού από παλιά οι ντόπιοι κάτοικοι του νησιού τα τηγάνιζαν με αυγό χτυπημένο και τριμμένο παξιμάδι.
Τελικά η κατσούλα (ή παπαγάλος, ή ποντικόψαρο ή και "παξιμάδια") είναι ένα τροπικό ψάρι που απαντάται στον κόλπο του Μεξικού και στη Βραζιλία.
Έχει κοκκινωπό χρώμα,
είναι εξαιρετικός και νοστιμότατος μεζές όταν μπει στο τηγάνι, όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες μας.Τηγανητό παξιμάδι σβησμένο με "αλισμαρί" (δενδρολίβανο), σκόρδο και ξύδι.
Το μήκος του φτάνει μέχρι και 40 εκατοστά και μπορεί κανείς να τη δει στις τροπικές θάλασσες σε βάθος από 1 μέχρι και 10 μέτρα περίπου, παράλληλα χαρακτηρίζεται για την επιθετικότητά του και όπλο του είναι τα μεγάλα του δόντια.
Το χαρακτηριστικό της κατσούλας είναι ότι ελίσσεται συνεχώς και όταν δει ότι απειλείται, αμέσως και σε χρόνο μηδέν ανοίγει λάκκο στην άμμο και κρύβεται μέσα σε αυτόν. Ελάχιστοι έχουν δει αυτήν την κίνησή της που γίνεται κυριολεκτικά μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.
Επιθετική
Σε επαφή της με τον άνθρωπο η κατσούλα δεν φεύγει, αλλά επιτίθεται και δαγκώνει όποιον την πλησιάσει.
Έχουν αναφερθεί διάφορα περιστατικά, όπου ψαράδες πλησίασαν να δουν το περίεργο αυτό ψάρι και βρέθηκαν να κρέμεται από το χέρι τους....
Η κατσούλα πέρα από τη Σαντορίνη, παλαιότερα το ψάρευαν και στη Σαμοθράκη, τη συναντάμε επίσης στην Κρήτη, Ρόδο, Νάξο, αλλά και σε πολλές άλλες θαλάσσιες περιοχές της χώρας μας, γεγονός που αποδεικνύει την αύξηση της θερμοκρασίας του θαλασσινού νερού.
