του Νίκου Πρέκα
Σβυν η φλόγα ενός σπίρτου ,
Μ ένα φύσιγμα ανθρώπου,
Όμως όταν θες να σβύσης ,
Μια μεγάλη πυρκαγιά….
Πρέπει να σε βοηθήσουν όλοι ,
Οι πνοές όλου του τόπου ,
Μ αυταπάρνηση και θάρρος
Με σωστή παληκαριά! …
Οι μπαλάδες, έχουν γίνει
Πυρκαγιά στη Σαντορίνη,
Που την καίνε λίγο λίγο
Και χωρίς αναβολή
Τη φωτιά κανείς δεν βλέπει
Στόμα δεν μιλεί για εκείνη …
Στην ψυχή κανείς δεν νοιώθει
Τη μεγάλη προσβολή !
Μας πουλούν μας αγοράζουν
Δίχως φράγκο να μας δίνουν
Μας μικραίνουν κάθε μέρα
Κι ο καθείς αδιαφορεί!
Που θα φθάσει τέλος πάντων
Το κακό που μας αφήνουν
Στων Θηραίων τη πατρίδα
Δίκιο δεν ανθοφορεί ?
Μάρτιος 1974: Πανθηραϊκή Κραυγη
πηγή:Καλλ-ιστορώντας