Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΤΑΜΕΙΑ;


Γράφει ο Αριθμομνήμων

Ήθελα να εκφράσω την αγανάκτησή μου για το φαινόμενο που παρουσιάζουν οι κατά τα άλλα άγιοι αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, ευτυχώς όχι όλοι. Παρατηρώ ότι όλοι τους στις δημόσιες εμφανίσεις τους στους ναούς είναι χρυσοφορεμένοι με πανάκριβες στολές, με αδαμαντοκόλλητες μίτρες, με βαρύτιμες ράβδους, με χρυσοκέντητους σάκους, σαν τους βυζαντινούς αυτοκράτορες. Τότε ο αυτοκράτορας ήταν ένας, σήμερα οι αυτοκράτορες και θρησκευτικοί δεσπότες είναι πολλοί.


Μία στολή μπορεί να κοστίζει, υπολογίζω, μέχρι και πάνω από εκατό χιλιάδες ευρώ. Τι νόημα έχει να φορούν τέτοιες στολές, όταν άνθρωποι φτωχοί δεν έχουν να φάνε, τώρα μάλιστα με τη λεγόμενη οικονομική κρίση; Αναλογίζομαι. Έτσι άραγε ήταν ντυμένος ο Χριστός, εις τύπον και τόπον του οποίου αρέσκονται να λένε ότι είναι; Έτσι οι απόστολοι; Έτσι οι μάρτυρες της πίστεως; Τι σχέση έχει η κοσμικότατη αυτή ένδυση με τον ακτήμονα Ναζωραίο που δεν είχε που την κεφαλήν κλίνει; Τι σόι εκπρόσωποι του Χριστού είναι;


Και άντε να είχαν από μία ή δύο στολές ο καθένας. Οι ίδιοι καυχώνται στα «στενά» περιβάλλοντά τους και τα κατασκανδαλίζουν ότι έχουν και 10 και 20 και 30 και 50 στολές. Με εξαίρεση τον Χριστόδουλό μας που είχε αμέτρητες. Κι όταν κάποιος «θρασύς» τους ρωτήσει γιατί τόσες στολές; Όλοι τους απαντούν· Μου τις έκαναν δώρο. Ωραία. Ποιος τις έκανε δώρο; Ποιος άλλος από τους δεσποτάδες; Οι δεσποτάδες κάνουν δώρα στους δεσποτάδες, που τους επισκέπτονται. Κι όταν εκείνοι ανταποδώσουν την επίσκεψη, δέχονται ανάλογα δώρα από τους δωραποδόχους. Να με συγχωρέσουν, αλλά στην περίπτωσή τους εφαρμόζεται η παροιμία «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει».


Και που βρίσκουν οι δεσποτάδες τα μεγάλα αυτά ποσά για να κάνουν τόσο ακριβά δώρα; Άραγε από το μισθό τους; Μα ο μισθός 5 χρόνων δεν θα έφτανε για μια στολή. Άρα από κάπου αλλού τα αντλούν. Από πού; Προφανώς από τα ταμεία των Μητροπόλεών τους; Όλα δικά τους είναι; Δεν τους ελέγχει κανένας; Και τα ταμεία των Μητροπόλεων από που γεμίζουν; Είσαι πολύ σχολαστικός, θα μου πεις. Ναι, το παραδέχομαι, αλλά είναι παράλογο το ερώτημά μου; Μήπως τα μητροπολιτικά ταμεία γεμίζουν από το κεράκι του λαού;


Μα τότε γεννάται άλλο ερώτημα. Και λοιπόν, τα ταμεία των Μητροπόλεων έχουν ως προορισμό τις στολές των δεσποτάδων; Αυτό λένε τα καταστατικά τους; ‘Η μήπως τα στερούν από τους φτωχούς και νηστικούς και τα μετατρέπουν σε πολυτελέστατες ενδυμασίες; Αν συμβαίνει αυτό, τότε, για να είμαστε δίκαιοι, από τη μεταχείριση αυτή των ιερών ταμείων βγαίνει και κάτι καλό. Το καλό παράδειγμα που δίνουν οι δεσποτάδες στους υπουργούς και βουλευτές και διευθυντάδες, για την τιμιότητα των οποίων πολύς ο λόγος στις μέρες μας.


Ήθελα όμως να επεκταθώ λίγο και στην εκτός ναού ενδυμασία των δεσποτάδων. Συναντάς έναν απλό παπαδάκο και βλέπεις ένα τριμμένο και ξεφτισμένο ράσο. Το μοναδικό χειμώνα – καλοκαίρι. Βλέπεις και ένα δεσπότη και το ράσο του αστράφτει από πολυτέλεια. Είναι καμωμένο από τα ακριβότερα κασμήρια της Αγγλίας. Πέφτουν χυτά και ακτινοβολούν στον ήλιο και στο φως. Ούτε οι σατράπηδες της γης δεν φορούν τόσο λαμπρά ρούχα. Ούτε ο πλούσιος που ενεδιδύσκετο πορφύραν και βύσσον. Από που και γιατί τόσο ακριβά ράσα; Μήπως και αυτά είναι δώρα των δεσποτάδων στους δεσποτάδες ; Όλα λοιπόν για τους δεσποτάδες. Ε, τί; μόνο να λέγονται;


Έχω όμως και μερικά άλλα ερωτήματα να σου κάνω. Τώρα για να μη σε κουράσω, επιφυλάσσομαι για άλλη φορά. Προς το παρόν σταματώ στην αμφίεση των δεσποτάδων, κάνοντας μια τελευταία σκέψη. Είπαμε ότι ο Χριστός δεν ντυνόταν έτσι. Ωραία; Αλλά τότε μήπως ντυνόταν έτσι οι Εβραίοι Γραμματείς και Αρχιερείς και Φαρισαίοι, για τους οποίους λέει ο Χριστός «πάντα ποιούσι προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις, πλατύνουσι γαρ τα φυλακτήρια αυτών και μεγαλύνουσι τα κράσπεδα των ιματίων αυτών»; Περιμένω απάντηση Ευχαριστώ.