Στο κείμενο αναφέρεται με σαφήνεια ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών - που θυμίζω εδώ ότι είναι πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και όχι δημοσίου όπως πολλοί νομίζουμε - και των υπολοίπων διεθνών ιδρυμάτων στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Μην ψάχνετε για Ιλουμινάτι, Σιωνιστές, Αντίχριστο. Ο εχθρός μας είναι οι κεντρικές τράπεζες και το παγκόσμιο τραπεζικό καρτέλ. Βασική προσφώνηση από τον κ. Jean-Claude Trichet, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο συμβούλιο εξωτερικών υποθέσεων, Νέα Υόρκη 26 Απριλίου 2010...
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι για μένα πραγματικά ευχάριστο να ξαναβρίσκομαι μαζί σας στο συμβούλιο εξωτερικών υποθέσεων.
1. Γιατί χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση.
Υπάρχουν διάφοροι ορισμοί της παγκόσμιας διακυβέρνησης στην οικονομική σφαίρα. Προτείνω ο όρος παγκόσμια διακυβέρνηση να ανταποκρίνεται όχι μόνο σε υπερεθνικά ιδρύματα - συμπεριλαμβανομένων των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων - αλλά και στις ανεπίσημες ομάδες που δημιουργήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτές οι ανεπίσημες ομάδες (G7, G10, G20 κ.λ.π.) είναι κομβικής σημασίας για την βελτίωση του παγκόσμιου συντονισμου σε περιοχές όπου η διαδικασίες λήψης αποφάσεων παραμένουν εθνικές - είτε βοηθωντας στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων μέτρων είτε διευκολύνοντας όπου ταιριάζει τον συντονισμό των οικονομικών μακρο-πολιτικών.
2. Πως η παγκόσμια διακυβέρνηση αναπτύχθηκε κατα τη διάρκεια της παγκόσμιας κρίσης. Επιτρέψτε μου να εστιάσουμε στο πως αναπτύχθηκαν τα όργανα παγκόσμιας διακυβέρνησης κατα τη διάρκεια της κρίσης.
Συνεργασία κεντρικών τραπεζών
Μια διάσταση της διεθνούς συνεργασίας που θεωρώ ότι δούλεψε ιδιαίτερα αποδοτικά κατα τη διάρκεια της κρίσης είναι το γεγονός ότι μεταξύ των κεντρικών τραπεζών - και των αμφίδρομων και των συνδεδεμένων δια μέσω των επιτροπών Besel. (σ.σ. δεν ξέρω τι σημαίνουν οι όροι)
Αυτή η ιδρυματοποιημένη συνεργασία εξασφαλίζει έναν απεριόριστο βαθμό συνεργασίας, για παράδειγμα στην διασυνοριακή παροχή ρευστότητας - το δίκτυο των προσωρινών ανταλλαγών συναλλάγματος ή ρέπος έστησε μια αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ των τραπεζών όπως η FED και η κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα. Η ίδια η παγκόσμια τράπεζα (BIS) είναι μπροστά από τις εξελίξεις έχοντας την ικανότητα να βλέπει τις δυσβάσταχτες τάσεις στον οικονομικό τομέα και πιο γενικά μιλώντας στην παγκόσμια οικονομία - όπως η υποτίμηση του κινδύνου και η εκτεταμένη αύξηση της πίστωσης - που οδήγησαν τελικά στην κρίση. Θα μπορούσε .....
Ρυθμιστική κερδοσκοπία. (Regulatory arbitrage = κερδοσκοπία από τη ρύθμιση)
Αλλά καθώς πολλές πτυχές της παγκόσμιας διακυβέρνησης φαίνεται να έχουν περάσει τη σκληρή δοκιμή της παγκόσμιας κρίσης, πρέπει να θυμόμαστε και τα ελλατώματα που συνέβαλαν από την αρχή στη δημιουργία συνθηκών για να δημιουργηθεί η κρίση. Ένα είναι η έλλειψη συντονισμού στην τραπεζική ρύθμιση (της ρευστότητας) που ήταν διάχυτη πριν την κρίση και ενθάρρυνε τα οικονομικά ιδρύματα να εμπλακούν σε μεγάλο βαθμό σε ρυθμιστική κερδοσκοπία. Αυτό ήταν το αναπόφευκτο αποτέλσμα του γεγονότος ότι ενώ οι οικονομικές προσευχές παγκοσμιοποιούνταν και παρά τις αξιέπαινες προσπάθειες της επιτροπής Basel όσον αφορά στον τραπεζικό τομέα, η οικονομική ρύθμιση παρέμενε κυρίως εθνική, με μόνη μια ασθενή συνεργασία σε διεθνές επίπεδο.
Παγκόσμιες ανισότητες
Αλλη μία ανεπάρκεια που πρέπει να διευθετηθεί στο μέλλον είναι η ανεπαρκης ενασχόληση των μακροοικονομικών πολιτικών με το θέμα της μεσοπρόθεσμης σταθερότητας και αντοχής. Αυτό οδήγησε σε ασταθείς ανισότητες μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών χωρών πριν την κρίση.
Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν προειδοποιήσεις από φορείς όπως το ΔΝΤ για το ρίσκο μιας αποδιοργάνωσης όπου δεν υπάρχει αποτελεσματικός μηχανισμός να επηρεάσουμε τις μακροοικονομικές και δομικές πολιτικές σε χώρες κλειδιά όπου αυτές οι πολιτικές φαίνονται ασταθείς από τη σκοπιά της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας. Αυτό πρέπει να αλλάξει - και απαιτεί εργασία από διεθνή ιδρύματα σε συνεργασία με τις εθνικές αρχές.
3. Η επανάσταση της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Να δούμε τώρα πως εμπλέκεται η παγκόσμια διακυβέρνηση μετά την κρίση. Ο στόχος της διεθνούς συνεργασίας έχει σημαντικά διευρυνθεί. Μετά τις πρώτες διστακτικές αντιδράσεις, οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν ευρέως συντονισζόμενες πολιτικές, και εντός της Ε.Ε., και σε παγκόσμιο επίπεδο υπο την αιγίδα των G20. Και οι κεντρικές τράπεζες ήταν σε θέση να αναλάβουν γρήγορη, αποφασιστική και συντονισμένη δράση. Αλλά η κρίση ανέδειξε επίσης τα κενά του συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης στο επίπεδο της αποτελεσματικότητας και της νομιμότητας - που πρέπει να καλυφθούν. Αυτό μπορεί να γίνει - στην πραγματικότητα γίνεται - με ενδυνάμωση των εξουσιών των υφιστάμενων διεθνών ιδρυμάτων και με ρύθμιση των υφιστάμενων - ή με δημιουργία νέων - ανεπίσημων φόρουμ.
Επιπλέον το σύστημα κινείται αποφασιστικά προς γενικευμένη παγκόσμια διακυβέρνηση σε επίπεδο πρωθυπουργών, κυβερνητών, και προέδρων. Δεύτερον η εδραίωση της παγκόσμιας συνάντησης των διευθυντών των κεντρικών τραπεζών υπο την αιγίδα της παγκόσμιας τράπεζας ως το ανώτατο όργανο παγκόσμιου συντονισμού των κεντρικών τραπεζών. Τρίτον, η επέκταση των εξουσιών του Συμβουλίου παγκόσμιας Σταθερότητας. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ συνοπτικά.
Η εξέλιξη των G20
Μια ειδοποιός διαφορά αυτής της κρίσης είναι το γεγονός ότι ξέσπασε στην καρδιά του συστήματος. Παρ΄όλο που οι αναπτυσσόμενες χώρες επηρεάστηκαν σημαντικά, βλέπουμε ότι το συνολικό αποτέλεσμα είναι πηγή δύναμης της παγκόσμιας οικονομίας. Για το λόγο αυτό δε μας προκαλεί έκπληξη το γεγονός του σημαντικού οικονομικού ρόλου που παίζουν και της σημασίας της πλήρους ενσωμάτωσης τους στα ιδρύματα παγκόσμιας διακυβέρνησης κυρίως στην G20.
Εδόθησαν οδηγίες στο ΔΝΤ επάνω στα επόμενα βήματα της διαδικασίας που θα οδηγήσει σε προτάσεις και συστάσεις πολιτικές για να επιτευχθεί ο κοινός στόχος της δυνατής, ανθεκτικής και ισορρπημένης ανάπτυξης. οδηγίες πολιτικές Καθοδήγηση Αφού η διαδικασία αυτή ανήκει στα μέλη της G20, και δεδομένου ότι περιλαμβάνει όχι μόνο τους πρωθυπουργούς και τους κυβερνήτες αλλά και τους αξιωματούχους και αυτό επιβεβαιώνει τη δυνατή δέσμευση σε παγκόσμιο επίπεδο για μεγαλύτερη καθοδήγηση στην λήψη οικονομικών αποφάσεων.
Περαιτέρω ενδυνάμωση της συνεργασίας μεταξύ κεντρικών τραπεζών
Στο πεδίο της συνεργασίας μεταξύ των κεντρικών τραπεζών το κύριο όργανο είναι το Παγκόσμιο Οικονομικό Συνέδριο. (GEM) που μαζεύει τους επικεφελείς της παγκόσμιας τράπεζας στο Basel. Τα προηγούμενα χρόνια το συνέδριο αυτό περιλάμβανε 31 κυβερνήτες σαν μόνιμα μέλη καθώς και κυβερνήτες που συμμετείχαν εκ περιτροπής. Το GEM στο οποίο συμμετέχουν οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών των αναδυόμενων οικονομιών έχει γίνει το κύριο όργανο παγκόσμιας διακυβέρνησης σε επίπεδο κεντρικών τραπεζών. Το GEM έχει γίνει ένα πολύ σημαντικό συνέδριο για την διοίκηση ....Ενδυνάμωση Ιδρυμάτων
.....
πηγή:Εθνικά θέματα