Οι Καμινοκακλαμάνηδες και οι Μπουταρογκιουλέκες (όπως Καραμεροχαριτάτοι και Σκορδολιάγκες) ήταν μια μικρή παρένθεση στη ΜΜΚ (μεταμνημονιακή καθημερινότητά μας). Το πανηγυράκι των εκλογών όμως τελείωσε, σχετικά σύντομα οφείλω να παραδεχτώ και τώρα ετοιμαζόμαστε να μπούμε στην ουσία του θέματος που λέγεται «Καλλικράτης» και τοπική αυτοδιοίκηση.
Ο «Καλλικράτης» που μπαίνει επίσημα στη ζωή μας από 1.1.11 φέρνει ριζική διαφοροποίηση στον τρόπο διοίκησης και παροχής υπηρεσιών προς τους δημότες, αλλά και μια τεράστια μεταφορά αρμοδιοτήτων από την κεντρική εξουσία στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δυστυχώς όμως, με λιγότερες όμως από 45 μέρες να απομένουν για την επίσημη πρώτη του νέου συστήματος, πολλά πράγματα είναι ακόμα στον αέρα.
Για τη λειτουργία του «Καλλικράτη» απαιτούνται 167 (!) προεδρικά διατάγματα που αν εξαιρέσεις αυτά που αφορούσαν στον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών,για τα υπόλοιπα ελάχιστα πράγματα έχουν ολοκληρωθεί. Για ορισμένα μάλιστα δεν έχει ξεκινήσει καν η επεξεργασία τους.
Δεν υπάρχει κάποιος ενιαίος «μπούσουλας» που να καθορίζει τη διαδικασία συνένωσης των υπηρεσιών στους συνενούμενους δήμους. Η επιτυχία το εγχειρήματος επαφίεται στη διάθεση των νυν δημάρχων. Ακόμα και το προφανέστερο, η ενοποίηση δηλαδή των βάσεων δεδομένων στα πληροφορικά συστημάτων των συνενούμενων δήμων μόλις ξεκίνησε. Το ερώτημα είναι αν τα νέα συστήματα θα προλάβουν να ολοκληρωθούν, να δοκιμαστούν και να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις εξαλείφοντας τις όποιες ασάφειες στοιχείων, ώστε οι πολίτες να εξυπηρετούνται κανονικά μετά την 1η Ιανουαρίου.
Ακόμα όμως και στα εργασιακά θέματα των μονίμων υπαλλήλων υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες, αφού υπάρχουν αρκετές κατηγορίες υπαλλήλων που σήμερα υπηρετούν στη Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση που ακόμα δεν ξέρουν που θα εργάζονται από 1.1.11. Θα μεταταχθούν σε υπηρεσίες της αιρετής περιφέρειας, ή σε κάποιο δήμο; Το τοπίο είναι θολό.
Τα παραπάνω είναι λίγες μόνο από τις «γκρίζες ζώνες» εφαρμογής του Καλλικράτη. Αν κάποιος ψάξει το θέμα ενδελεχώς θα βρει και πολλές άλλες.
Εύλογα λοιπόν γεννάται το ερώτημα. Μήπως η εφαρμογή του «Καλλικράτη» έγινε εσπευσμένα και χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία, μόνο και μόνο για να δείξουμε στα μπακαλοτεύτερα της τρόικας ότι εξοικονομούμε πόρους που εννοείται θα ρίξουμε στον κουβά του μνημονίου;
Μήπως το φιλόδοξο πρόγραμμα διοικητικής μεταρρύθμισης αυτοακρωτηριαστεί και βαλτώσει από το ξεκίνημα του, λόγω πλημμελούς προετοιμασίας; Τα μέχρι σήμερα σημάδια δυστυχώς οδηγούν σε τέτοιες σκέψεις…