ΤΟ ΝΗΣΙΩΤΙΚΟ σύμπλεγμα του Αιγαίου είναι από τα ομορφότερα του κόσμου.
Το καλοκαίρι κατακλύζεται από χιλιάδες τουρίστες, Ελληνες και ξένους. Για τις συχνές ταλαιπωρίες, που υφίστανται οι τουρίστες, παρακολουθούμε κατά καιρούς ορισμένα εντυπωσιακά τηλεοπτικά ρεπορτάζ, σχεδόν πάντα με αφορμή βλάβες σε πλοία ή εξαιτίας κάποιας απεργίας.
ΟΜΩΣ, οι ταλαιπωρίες των τουριστών είναι παιχνιδάκι μπροστά σ' αυτό που έχουν ν' αντιμετωπίσουν οι μόνιμοι κάτοικοι των νησιών. Και όχι μόνο το καλοκαίρι. Ετσι, η αγαθή τύχη όσων μένουν σε νησιά της άγονης γραμμής μετατρέπεται σε μαρτύριο, όταν θέλουν να μετακινηθούν. Η μετακίνηση είναι συχνά δύσκολη ακόμη και προς το κέντρο (Πειραιάς ή Θεσσαλονίκη). Γιατί η μετακίνηση από ένα μικρό νησί σε άλλο μοιάζει με εγχείρημα από αδύνατο έως επικίνδυνο, ειδικά όταν αγριεύει ο καιρός.
Η ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΗ σύνδεση αυτών των νησιών στηρίζεται στις επιδοτήσεις. Το κράτος επιδοτεί τις εταιρείες, για να στέλνουν κάποιο πλοίο τους να κάνει δρομολόγια σε νησιά, κάτι που, διαφορετικά, είναι οικονομικά ασύμφορο. Τι γίνεται, όμως, όταν αρνούνται να πραγματοποιήσουν τα δρομολόγια αυτά ακόμα και με επιδότηση; Το αυτονόητο. Τα νησιά μένουν χωρίς συγκοινωνία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή και την υγεία των κατοίκων τους και την τοπική οικονομία.
ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ κατάσταση πάει να δημιουργηθεί τώρα, καθώς χθες κηρύχθηκε άγονος ο διαγωνισμός του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων για τέσσερις μεγάλες άγονες γραμμές. Καμία ακτοπλοϊκή εταιρεία δεν κατέθεσε αίτηση ενδιαφέροντος. Πριν από λίγες μέρες, σε άλλο διαγωνισμό, καμία εταιρεία δεν εκδήλωσε, επίσης, ενδιαφέρον για άλλες δύο γραμμές.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ οι διαγωνισμοί θα επαναληφθούν. Αλλά εάν έχουμε εκ νέου το ίδιο αποτέλεσμα, σε πλήθος μεγάλων και μικρών νησιών οι κάτοικοι θα βλέπουν το πλοίο με το κιάλι ή δεν θα το βλέπουν καθόλου. Μόνο μία πτυχή του προβλήματος είναι το ενδεχόμενο η Λέσβος και η Λήμνος να μην έχουν πλέον σύνδεση με τη Βόρεια Ελλάδα.
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος των άγονων γραμμών πρέπει να αλλάξει. Διότι και το κράτος πληρώνει πολλά εκατομμύρια ευρώ στις εταιρείες επιδοτώντας τα εισιτήρια και τα νησιά δεν έχουν ικανοποιητική συγκοινωνία. Είναι εξίσου προφανές ότι χρειάζεται επανασχεδιασμός, με την εξέταση εναλλακτικών λύσεων. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να εξεταστεί η αεροπορική σύνδεση ορισμένων νησιών της άγονης γραμμής με την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Ας επιδοτείται η αεροπορική σύνδεση, αφού η ακτοπλοϊκή είναι πλέον προβληματική.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ δεν πρέπει να συνεχιστεί είναι η σημερινή κατάσταση. Εμπειρίες δεκαετιών έχουν συσσωρευθεί, η Πολιτεία έχει πλέον τη γνώση για να βρει λύσεις. Αρκεί να υπάρχουν η πολιτική βούληση και η αποφασιστικότητα.
πηγή:Ελευθεροτυπία