Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Πήγαμε Μύκονo και Σαντορίνη


Γράφει η ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Μακριά από εμένα η σκέψη να πάω στις διακοπές μου ,κάπου, μόνο και μόνο, για να θαυμάσω ,από κοντά, τις διασημότητες της showbiz.Καλός να πάνε και καλώς να γυρίσουν όπου θέλει η ψυχή τους. Καλές διακοπές και τους εύχομαι να έχουν αέρα στα φτερά τους. Δεν φταίω εγώ !οι συγγενείς μου από το Καναδά κάνανε την επιλογή τους. Μόνο και μόνο εκεί θελαν να πάνε. Τόσα και τόσα είχαν ακούσει !Μπήκα στην διαδικασία και έκλεισα, τέσσερις μήνες νωρίτερα, εισιτήρια αεροπορικός, βρήκα προσιτές τιμές ξενοδοχείων και φυσικά έριξα και μια ματιά στους οδηγούς. Τα αεροδρόμια ήταν καλά, τα μεταφορικά μέσα επίσης και τα τουριστικά καταλύματα άξια των τιμών και των προδιαγραφών τους. Σε γενικές γραμμές δεν μπορώ να κλαφτώ ήταν έτσι όπως τα είχα φανταστεί.


Στο νησί των 85τ.χλμ ο αέρας δεν άφηνε ήσυχα ούτε για μία στιγμή τα μαλλιά μας .Στην Μύκονο βρήκαμε μία απίστευτη καθαριότητα στους δρόμους, στην παραλιακή και κυρίους στα πανέμορφα στενάκια της. Ο επαγγελματισμός των σερβιτόρων ,η ταχύτητα σερβιρίσματος και κυρίως η ποιότητα των εδεσμάτων ήταν οι αναμενόμενες. Το νησί των ανέμων με το δυνατό του αέρα έκανε υποφερτή την ζέστη και ευτυχώς επειδή αλλιώς δεν θα αντέχαμε ούτε δύο λεπτά στις υψηλές θερμοκρασίες του(40-42).Ο γαλανόλευκος κυκλαδίτικος παραδοσιακός οικισμός του παρουσιάζει μία απίστευτη γοητεία από όπου και να το κοίταζες. Η φροντίδα των κατοίκων για τα λουλούδια τους σε συνδυασμό με το απόλυτο λευκό των φρέσκο ασβεστωμένων σπιτιών και εκκλησιών σου γέμιζε την ψυχή ομορφιά και γαλήνη. Τα μπαράκια στην σειρά ήταν για όλα τα γούστα. Οι παραλίες ήταν μία καλύτερη από την άλλη με παραδειγματική καθαριότητα. Τι Elia, Psarou, Paradise και super Paradise όλες ήταν όμορφες και γεμάτες κόσμο.12 ευρώ δύο ξαπλώστρες με μία ομπρέλα. Οι ταμπέλες στα αγγλικά και όποιος κατάλαβε κατάλαβε !Το βάσανο ξεκίνησε το βράδυ όταν επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Τα 31 ταξί του νησιού δεν φτάνουν ούτε για ζήτω. Αφού δεν βρήκαμε είπαμε να πάμε με τα πόδια. Δηλαδή προσπαθήσαμε αλλά μέσα στο σκοτάδι άντε να αναγνωρίσεις τα στενάκια και τους δρόμους. Μετά από μιάμιση ώρα βρέθηκε μία ξένη ,να είναι καλά η γυναίκα, και μας πήγε με το αυτοκίνητό της. Φύγαμε από το νησί με αυτό το παράπονο.Το απόλυτο σκοτάδι της νύχτας που κάνει αγνώριστα όλα τα σοκάκια και η έλλειψη ταξί άρα που και πώς να πάς στα μπαράκια;Που και πώς να γυρίσεις στο ξενοδοχείο!


Αφού χορτάσαμε την κοσμοπολίτικη Μύκονο πήγαμε στην, μοναδικής ομορφιάς στον κόσμο, Σαντορίνη .Το όνομα της είναι παραφορά του Σάντα Ειρήνη (βενετσιάνικα) από την ομώνυμη εκκλησία του νησιού. Κατεβήκαμε στην Φήρα. Άλλο τοπίο εξίσου όμορφο με ένα ηφαιστιογενές έδαφος που την κάνει αξέχαστη. Άλλα χρώματα ,άλλη χάρη!


Οι κατοικημένες περιοχές στο χείλος του βράχου, σε ύψωμα σε κάνουν να νιώσεις μία συναρπαστική εμπειρία. Τα 262 σκαλοπάτια από το λιμάνι μέχρι την Οία τις ανεβήκαμε βογκώντας, με τα πόδια και όχι με τα γαϊδουράκια. Πήραμε το καραβάκι και βουτήξαμε στα Ζεστά νερά με το θειάφι τους .Ανεβήκαμε στο ηφαίστειο της Παλιάς Καμένης. Θαυμάσαμε την Θηρασία και την Οία.


Η επιστροφή μας ήταν προβληματική.39 ταξί έχει το νησί αλλά δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν, κυρίως το βράδυ, τους χιλιάδες τουρίστες που την επισκέπτονται κάθε χρόνο. Η τοπική συγκοινωνία ήταν αραιά και πού και δύσκολα έβρισκες εισιτήρια στο αυτόματο που ήταν στην στάση. Απογοητευμένοι είδαμε και πάθαμε να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας ,στο Καμάρι, μετά την υπέροχη δύση του ήλιου που είχαμε δει στην Καλντέρα.. Το πρωί βουτήξαμε στα σκούρα πεντακάθαρα νερά αλλά μας κακοφάνηκε όταν αντικρίσαμε την βρωμιά στην πλαζ με τα βουναλάκια από γόπες .


Το μεσημέρι πήραμε τα πάνω μας όταν γευτήκαμε τα τοπικά εδέσματα της Σαντορίνης που τα συνοδέψαμε με δροσερό λευκό κρασί . Φτηνές τιμές και εύγευστα εδέσματα . Σε γενικές γραμμές ήταν ωραία αλλά ..Μπορεί η Σαντορίνη να είναι πιο προσιτή ,σαν τιμές από την Μύκονο, πιο λαϊκή και πιο όμορφη αλλά δυστυχώς είναι πιο βρώμικη και με περισσότερα προβλήματα στην μετακίνηση των τουριστών από άλλα νησιά..