Καταφύγια- λύσεις ανάγκης δηλαδή για την φροντίδα των ηλικιωμένων ζώων-εργατών του νησιού!

Γράφει η Δέσποινα

Πιο δύσκολο είναι να αλλάξεις τρόπο σκέψης σε έναν άνθρωπο, παρά να φτιάξεις ένα …π.χ. σπίτι ή ότι άλλο. Και σκέφτηκα την παραπάνω φράση, διαπιστώνοντας, παρατηρώντας τις φωτογραφίες από τον χώρο φιλοξενίας (το καταφύγιο) ηλικιωμένων γαϊδουριών και μουλαριών στον Καρτεράδο.

Πιο δύσκολο είναι να αλλάξεις τρόπο σκέψης σε έναν άνθρωπο, παρά να φτιάξεις ένα …π.χ. σπίτι ή ότι άλλο. Και σκέφτηκα την παραπάνω φράση, διαπιστώνοντας, παρατηρώντας τις φωτογραφίες από τον χώρο φιλοξενίας (το καταφύγιο) ηλικιωμένων γαϊδουριών και μουλαριών στον Καρτεράδο.

Για τους περισσότερους κατοίκους του νησιού είναι μάλλον δύσκολο να γνωρίζουν τον χώρο. Πιθανότατα να έχουν ακούσει γι αυτόν, αλλά να μην έχει τύχει να τον επισκεφθούν.Δεν αποτελεί άλλωστε πέρασμα, ούτε είναι σε κεντρικό σημείο. Μάλλον δύσκολα το βρίσκεις αν θές να πάς εκεί για πρώτη φορά.


«Πιο δύσκολο είναι να αλλάξεις τρόπο σκέψης σε έναν άνθρωπο, παρά να φτιάξεις ένα …π.χ. σπίτι ή ότι άλλο» σκέφτηκα πιστεύοντας ότι κάποιοι βλέποντας τις φωτογραφίες πολύ πιθανό να σκεφτούν ότι «μια χαρά είναι ο χώρος» και οτι «καθαρός φαίνεται». Διότι, η αλήθεια είναι ότι θέλει πολλά ακόμη και σε τίποτε δεν θυμίζει ένα φροντισμένο και περιποιημένο πάρκο. Ένα πάρκο στο οποίο θα μπορούσαν να πάνε τον εκπαιδευτικό τους περίπατο τα παιδιά, οι μαθητές των σχολείων για να γνωρίσουν τα διάφορα είδη φυτών και δέντρων που υπάρχουν εκεί, για να έρθουν σε επαφή με τα ζώα καθώς και για να φάνε το κολατσιό τους συζητώντας με τους δασκάλους τους. Δυστυχώς, στην παρούσα φάση κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Ο χώρος χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη.

Αυτά που είδαμε και μάθαμε στην πρόσφατη επίσκεψή μας είναι ότι ο χώρος φροντίζεται και καθαρίζεται από έναν υπάλληλο του Δήμου που είναι πολύ δύσκολο εως αδύνατο να προλαβαίνει καθημερινά να φροντίζει τα ζώα (γαιδούρια αλλά και σκυλιά, το κάθε ενα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του και την περίθαλψή του, διότι σε οτι αφορά τα "ζώα εργασίας" τα γαιδουράκια δηλαδή, πρόκειται για ηλικιωμένα ζώα) για την φροντίδα και τον καθαρισμό του χώρου, είδαμε ένα κτήριο το οποίο βρίσκεται στα μπετά εδώ και αρκετά χρόνια και αδυνατεί να τελειώσει και να λειτουργήσει ως οργανωμένο σπίτι, ιατρείο, αποθήκη τροφών για τα ζώα, χώρος ξεκούρασης για τους ανθρώπους κλπ. Είδαμε επίσης μέλη της Ένωσης Ζοωφίλων στην πλειονότητά τους αλλοδαπές γυναίκες να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της Ένωσης για τον καθαρισμό του χώρου, με τις οποίες κάναμε μια -ακόμη- σύντομη κουβεντούλα για το πως θα ήθελαν να δούν τον χώρο. Οι ιδέες και οι προτάσεις τους πάντως μου έφεραν στο μυαλό περιποιημένα πάρκα -τα οποία συνήθως βλέπουμε στις φωτογραφίες- που αποτελούν χώρους αναψυχής για οικογένειες και παιδιά, πάρκα στα οποία χωρίς δισταγμό θα μπορούσαν να προσφέρουν εθελοντική δουλειά παιδιά αλλά και όσοι ενδιαφερόμενοι. Πάρκα, με την πλήρη έννοια της λέξης και οχι "καταφύγια" λύσεις ανάγκης δηλαδή για την φροντίδα των ηλικιωμένων ζώων-εργατών του νησιού. Μακάρι, σύντομα, τα "όνειρα" να γίνουν μια όμορφη πραγματικότητα.