"ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΟ ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΤΗΣ ΑΣΥΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ"
Η ψυχική ανεπάρκεια, τα βάσανα των ανθρώπων, η αδυναμία στις σχέσεις, η αμηχανία στην επικοινωνία, αλλά και το αρχαίο «φάρμακον», κατά Πλάτωνα γιατρικό και φαρμάκι, έφεραν το κάπνισμα. Τα παραπάνω μαζί με την περιρρέουσα αναισθησία μας, την ακαλαισθησία και την αμάθεια γέμισαν με μυριάδες πτώματα τσιγάρου τας ρύμας και τας οδούς, προπαντός στις στάσεις λεωφορείων, αλλά και απαραιτήτως στις αμμουδερές και βοτσαλόστρωτες παραλίες της χώρας.
Οι Ελληνες είμαστε αρχαίος λαός. Στη μακρά πορεία μας μέσα στον χρόνο και την ιστορία, μνήμες, αισθήσεις και συνήθειες παμπάλαιες συνενώθηκαν με μοντέρνες, κάτι ασίγαστο όμως παρέμεινε άγρυπνο, απροσδιόριστο, αδιατύπωτο.
Ο καπνός γίνεται αέρας, σύννεφο, μεταστοιχείωση ύλης, το στερεό γίνεται αέριο, αναθυμίαση και φαίνεται να σμίγει με κάτι σαν «αναθυμίαση ψυχής» που λέει ο Ηράκλειτος, με τον μέσα αέρα του ανθρώπου. Καίγεται μέσαθέ του ο άνθρωπος και τον συνοδεύει από έξω το τσιγάρο που σιγοκαίγεται και αυτό. Ιεροτελεστία μυστήρια. Σιωπηλή αναζήτηση θεραπείας και συντροφιάς.
Σε μια εποχή όπου ο σύγχρονος άνθρωπος εγκλωβίζεται στον εγωτικό εαυτό του, χωρίς μεταφυσικό όραμα και πίστη, παραγωγική μονάδα που πιέζεται από παντού, υποχρεώνεται σε οικονομικό κλοιό, ζει για να δουλεύει και δουλεύει για να αγοράζει, αντί να ξοδεύονται χρήματα για θεραπεία παθών, για αντιμετώπιση του αυτιστικού ατομοκεντρισμού, για αποκατάσταση γνήσια ανθρώπινης κοινωνίας και όχι τηλεπικοινωνίας (μέσω εταιρειών που θησαυρίζουν), επιλέγουν να επιβάλουν απαγόρευση σε ένα μέσον που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι για ηρεμιστικό, για καταπραϋντικό νεύρων ή αν θέλετε και για τονωτικό και σχεδόν ποτέ μονάχα ως απόλαυση.
Ενα μέσον που γενικεύθηκε και επιβλήθηκε λόγω της βιομηχανικής παραγωγής και της κολοσσιαίας προβολής και διαφήμισης από τις αμερικανικές εταιρείες κυρίως, οι οποίες εξακολουθούσαν μέχρι πρόσφατα να μοστράρουν τον καουμπόη και το άλογό του!
Είναι μέγιστη υποκρισία να επιβάλλεις γενική απαγόρευση στο τσιγάρο τη στιγμή που έγινε λυσσαλέος αγώνας για να επιτραπεί η ανεξέλεγκτη λειτουργία νυχτερινών κέντρων. Στην Ομόνοια διακινούνται ναρκωτικά και πορνεία και εδώ μετρούν με τη μεζούρα τους αρρώστους από το κάπνισμα.
Μήπως είναι οικονομικό το ζήτημα; Μήπως τα ποσά για την αντιμετώπιση των αρρώστων από βλαβερές συνέπειες του τσιγάρου είναι υπέρογκα, οπότε πρόκειται για οικονομική σταυροφορία και όχι για ανθρωπιστική; Οι καπνιστές, που πληρώνουν πρώτοι όλες τις φορολογικές αυξήσεις που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις (ανά τον κόσμο) μέχρι σήμερα, βλέπουν ξαφνικά να καταδιώκονται... για προστασία της υγείας τους!
Την εποχή που βομβαρδίζεται ο άνθρωπος (και όχι μόνο τηλεοπτικά) από τόνους βίας, πορνείας και βλακείας (ποιον φόρο, αλήθεια, πληρώνουν αυτοί που προωθούν την κάθε λογής βαρβαρότητα;), οι καπνιστές, σαν άλλοι εβραίοι άλλων εποχών ή αθίγγανοι, υφίστανται κανονικό πογκρόμ, σε μια χώρα που είναι σε όλα το άκρον άωτον της ασυδοσίας και της υποκρισίας.
* Ο Σωτήρης Γουνελάς είναι ποιητής - συγγραφέας.
πηγή:Τρελο-γιάννης