Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Αποτοξίνωση στην Αμοργό




Τα ίδια παιδιά που τον χειμώνα βγαίνουν σε καφενέδες και μπαράκια στα Εξάρχεια, που πηγαίνουν σωρηδόν στη Μαλακάσα για το Rockwave, που αρέσκονται να θεωρούνται «εναλλακτικοί», γεμίζουν την Αμοργό και διασκεδάζουν με παραδοσιακές ελληνικές μουσικές.



Γράφει ο Σπυρος Γιαννακοπουλος

Παιδιά που ψάχνουν τη μουσική, που κατεβάζουν από το δίκτυο ό,τι νέο κυκλοφορεί, που αναζητούν στα μουσικά site νέες μουσικές τάσεις, κατασκηνώνουν στο νησί των Κυκλάδων και διασκεδάζουν τραγουδώντας ρεμπέτικα και χορεύοντας μπάλο!
Νέοι με ράστα και χίπικα ντυσίματα, που εκ πρώτης όψεως δείχνουν να αγκαλιάζουν μόνο την ξενόφερτη μουσική και τα αγγλόφωνα τραγούδια της Μόνικας, ξέρουν να εκτιμούν το καλό παραδοσιακό τραγούδι. Oταν πέσει η νύχτα μαζεύονται στα ταβερνάκια και τις παραλίες του νησιού, πίνουν ψημένη ρακή (παραδοσιακό ποτό της Αμοργού με ρακή και κανέλα), κάνουν πηγαδάκια και με συνοδεία εγχόρδων τραγουδούν Βαμβακάρη, Μπιθικώτση και άλλους. Τα τραγούδια που παίζουν δεν είναι πάντα γνωστά. Kάποιοι γνωρίζουν σπάνιες ηχογραφήσεις. Αλλά το ρεπερτόριό τους έχει και σύγχρονους, Μάλαμα, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Αγγελάκα. Και τα βράδια περνούν ήρεμα.

Οι επισκέπτες της Αμοργού δείχνουν να κάνουν αποτοξίνωση από τα φασαριόζικα κλαμπ που συχνάζουν τον χειμώνα και αναζητούν την ηρεμία, συνδυάζοντας τη θέα από την αιγαιοπελαγίτικη θάλασσα και τον θερινό ουρανό με τις πενιές τους. Επίσης, οι νέοι δεν ξέχασαν πώς χορεύεται ο μπάλος. Στο πανηγύρι της Αμοργού η χώρα του νησιού γέμισε από κόσμο. Περισσότεροι τουρίστες και λίγοι ντόπιοι που κερνούσαν ψημένη ρακή πιάστηκαν σε πολλούς ομόκεντρους κύκλους και η πλατεία της χώρας χόρευε στους νησιώτικους ρυθμούς της ορχήστρας. Φιγούρες, τσαλιμάκια, φλερτ και διασκέδαση σ’ ένα πανηγύρι που βρήκε «εναλλακτικούς» φοιτητές και γιαγιάδες πιασμένους σε κυκλωτικούς χορούς μέχρι το πρωί.



Σίγουρα, πολλοί από τους παρευρισκόμενους εκείνη τη νύχτα στη χώρα της Αμοργού θα βρεθούν τον Σεπτέμβρη στη Μαλακάσα, για να υποδεχτούν τους Placebo ή τον Ozzy Osbourne, όμως, εκείνη τη στιγμή τραγουδούσαν «Να ήσουνα να πίναμε ρακή απ’ το καζάνι / την παγωμένη μας καρδιά να την ξαναζεστάνει».