Βρέθηκα για πρώτη φορά στην Αγία Μαρκέλλα στο Ακρωτήρι. Λόγω άλλης υποχρέωσης αν και θα το ήθελα να είμαι νωρίτερα, τελικά η ομάδα του καλλιστορώντας πήγε μετά το τέλος του εσπερινού. Η εκκλησία αυτή ανήκει σε ιδιαίτερη αγαπητή προς εμένα οικογένεια. Όταν πήγα, αρχικά αισθάνθηκα την αγάπη των ιδιοκτητών της εκκλησίας ποικιλοτρόπως και όχι μόνο εγώ...." Α Α Α Α Α Α .....χααχ... Α ρε Ραφαήλ"...Δεν περίμενα να δω τόσο κόσμο εκεί που ευλαβόταν την Αγία Μαρκέλλα. Μετά την πατροπαράδοτη "πανήγυρη" ( φάβα, καπαρόφυλλα κ.λ.π..) ξεκίνησε το παραδοσιακό γλέντι με το Σύλλογο Ακρωτηριανών να δίνει το έναυσμα για χορό. Αμέσως μετά το Σύλλογο ολων των ηλικιών οι πιστοί σηκώθηκαν για να τιμήσουν με τον Αγνό Παραδδοσιακό τρόπο της Σαντορίνης την Αγία Μαρκέλλα. Αμέσως μετά , από ότι έμαθα μιας και δυστυχώς ήταν αδύνατο να μείνω για πολύ ο Ραφαήλ Αρβανίτης έδωσε τα ρέστα του με την τσαμπούνα ξεσηκώνοντας τον κόσμο. Στο σύντομο διάστημα όμως της παρουσίας της ομάδας του blog, σαν να το θελε η αγία να μείνω τόσο λίγο διάστημα, έγιναν τόσο λίγες κοσμοιστορικές συναντήσεις!! Ηταν μια σημαντική για μένα βραδυα για πολλούς λόγους. Είμαι σίγουρος ότι η Αγία Μαρκέλλα ήθελε να βρεθώ για λίγο διάστημα, σε αυτό το σημείο για να τιμήσω τη Χάρη Της με τον τρόπου που επιθυμούσε Εκείνη.... Φυσικά όταν έβλεπα ότι βιντεοσκοπούσε ο Κλέαρχος και ότι θα καθόταν και αργότερα ήμουνα ήσυχος...χαχα...
Οταν είναι 3 άτομα εκεί για ανταποκρίσεις όλο και κάτι καλό θα βγει...
Τ ην επόμενη ημέρα πήγα στην Αγία Μαρκέλλα στο Κοντοχώρι.Ένα μικρό εκκλησάκι στο οποίο είδα ότι ετοίμαζαν την απογευματινή "πανήγυρη" ( θα γινόταν εσπερινός και πανηγύρι)
