του Γιώργου Παπανικολάου
Μερικές φορές πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Καλό είναι να το παίζουμε περήφανοι γιατί νίκησε η Εθνική ή κερδίσαμε στη… Eurovision, αλλά ο πατριωτισμός, και η εθνική υπερηφάνεια δεν φαίνεται εκεί, φαίνεται στα «μεγάλα».
Κι εδώ πατριώτες δεν φαίνεται να τα πηγαίνουμε και τόσο καλά. Είτε πολιορκούμε για «ψήλου πήδημα» τα σούπερ-μάρκετ και τις κούτες με το γάλα, είτε, όπως συμβαίνει τώρα, ορισμένοι από μάς συνωστίζονται στα γκισέ των τραπεζών, για να σηκώσουν τα- λιγότερα ή περισσότερα- χρήματα τους και να τα πάνε «έξω».
Κάποιοι το έκαναν προσφάτως για να γλιτώσουν τη φορολόγηση, κι άλλοι αυτές τις μέρες για να προλάβουν, είτε την ολοκληρωτική κατάρρευση του τραπεζικού μας συστήματος, επειδή, λέει, «θα έρθει το ΔΝΤ», είτε και την επάνοδο της… δραχμής!
Κάποιοι λοιπόν σπεύδουν να προεξοφλήσουν εξ αρχής τα πιο ακραία αλλά και παράλογα σενάρια. Διότι, αφενός θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι οι τράπεζες έχουν ακόμη πηγές χρηματοδότησης και σοβαρή στήριξη, που τους δίνουν αποθέματα. Κι από την άλλη θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι το ΔΝΤ εγγυάται όπου πάει το τραπεζικό σύστημα και επ΄ουδενί «βάζει χέρι» στις τραπεζικές καταθέσεις. Γιατί αν το κάνει, η κατάρρευση του συστήματος θα είναι ολοκληρωτική.
Όλοι επίσης θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι μια έξοδος της χώρας μας από το ευρώ, ότι κι αν λένε κάποιοι, θα αποτελούσε πραγματικά κοσμοϊστορική υπόθεση, χωρίς προηγούμενο, με βαρύτατες επιδράσεις για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και άρα δεν είναι καθόλου εύκολο να συμβεί.
Αλλά ακόμη κι αν συνέβαινε σε κάποια φάση, σίγουρα δεν θα γινόταν έτσι απλά «από τη μια στιγμή στην άλλη». Διότι μεταξύ άλλων απαιτεί τεράστιες προετοιμασίες για να επανέλθει η χώρα στο καθεστώς της όποιας δραχμής. Θυμηθείτε μόνο πόση προετοιμασία και πόση προσπάθεια χρειάστηκε η αντικατάσταση της δραχμής από το ευρώ.
Κι όμως, κάποιοι από εμάς, θέλοντας να είναι οι «έξυπνοι» ατομιστές που «θα προκάνουν», σπεύδουν από τώρα να προεξοφλήσουν μια ολοκληρωτική ήττα, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και κάνοντας το, επιτείνουν βεβαίως το πρόβλημα. Διότι σαφώς αν εμείς πηγαίνουμε κάθε μέρα και σηκώνουμε τα χρήματα μας, τότε και κανένα πρόβλημα να μην είχαν προηγουμένως οι τράπεζες, σίγουρα θα καταρρεύσουν.
Καμία τράπεζα στον κόσμο δεν έχει τα χρήματα για να πληρώσει τους καταθέτες της αν πάνε όλοι μαζί να τα σηκώσουν.
Είναι γεγονός ότι η χώρα έχει προβλήματα. Όπως είναι γεγονός ότι η σεναριολογία δίνει και παίρνει, τρομάζοντας τον κόσμο. Είναι όμως επίσης γεγονός ότι οι προσπάθειες στήριξης της χώρας, σε μεγάλο βαθμό με χρήμα των ευρωπαίων φορολογούμενων, μόνο αμελητέες δεν είναι. Τουναντίον όλα δείχνουν ότι ετοιμάζεται πλέον ένα πακέτο πολύ μεγάλου ύψους για να βοηθήσει την Ελλάδα αλλά και να προστατεύσει την ευρωζώνη.
Όταν όμως δημοσιοποιούνται οι πληροφορίες για ευκατάστατους Έλληνες που κάνουν αγοραστικές… επιδρομές στα λονδρέζικα ακίνητα, ή φουσκώνουν τις θυρίδες ελβετικών και άλλων τραπεζών, (με το αζημίωτο των διαμεσολαβητών βεβαίως) τα πράγματα γίνονται λίγο πιο δύσκολα για μας στα μάτια των ευρωπαίων εταίρων που καλούνται να μας βοηθήσουν.
Και ψεύτες, σου λένε, και τεμπέληδες, και… απάτριδες. Έκαναν όσα έκαναν, εμείς τους δίνουμε λεφτά να βοηθηθεί η χώρα τους, που έχει πρόβλημα ρευστότητας, κι αυτοί βγάζουν τα δικά τους έξω.
Ε, λίγη ντροπή πατριώτες δεν θα μας βλάψει…
Τι λέτε;