Γράφει ο Χρήστος Νικολαΐδης
Ένα ορατό, όσο και φιλόδοξο πρόγραμμα βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων είδαμε να ανακοινώνεται χτες επ' ευκαιρία της επίσκεψης του αν. υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα. Και δυστυχώς δεν ήταν η πρώτη φορά που ετέθησαν τα εθνικά μας θέματα, μέσα σε αυτήν την ιδιαίτερα αρνητική οικονομική συγκυρία.
Το είδαμε στις συναντήσεις Παπανδρέου με Ομπάμα, Μέρκελ και Σαρκοζί αλλά και τις «στο πόδι» επαφές του πρωθυπουργού με τον σκοπιανό ομόλογό του, όπου «άνοιξαν» τα ελληνοτουρκικά, το κυπριακό, το καθεστώς του Αιγαίου, του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Σχολής της Χάλκης, η πρόοδος των εξοπλισμών όπως και το λεγόμενο «Σκοπιανό».
Θα τολμήσω να υποστηρίξω ότι καμία σοβαρή χώρα δεν ανοίγει τα εθνικά της θέματα όταν βρίσκεται στριμωγμένη στη γωνιά του παγκόσμιου σκηνικού, λόγω των κακών επιδόσεών της στην Οικονομία.
Οι λόγοι είναι κάτι παραπάνω από προφανείς: Όταν εκλιπαρείς για τη διάσωσή σου, όταν παρακαλάς για έναν μηχανισμό διάσωσης και όταν η παγκόσμια κοινή γνώμη βάζει τη φωτογραφία σου στο λεξικό της πλάι στο λήμμα «αναξιόπιστος» ή «ετοιμοθάνατος», ε, τότε δεν έχεις την παραμικρή πιθανότητα να γίνουν σεβαστές οι θέσεις σου στην παγκόσμια σκακιέρα. Μόνο χαμένος θα βγεις εάν μπεις σε μία τέτοια παρτίδα. Ιδίως, εάν η παρτίδα αυτή εμπεριέχει το στοιχείο της επιβολής. Δηλαδή στην παρτίδα αυτή θα μπουν ευχαρίστως έθνη και υπερεθνικοί παράγοντες οι οποίοι έχουν συμφέρον να επιβάλουν τις θέσεις τους σε γεωστρατηγικά ζητήματα. Και ποια καλύτερη συγκυρία γι' αυτούς όταν βλέπουν τους άλλους παίκτες αδύναμους, με άλλα αμεσότερα προβλήματα να τους καίνε και άλλες προτεραιότητες στην ατζέντα τους.
Η εικόνα μίας τουρκικής φρεγάτας να σουλατσάρει σε όλο το Αιγαίο, μέχρι τη Ραφήνα, την ώρα που όλοι εμείς στην δύσμοιρη Πατρίδα αναζητούσαμε στον ορίζοντα τα δυσθεώρητα spreads, μάλλον δεν προβλημάτισε κανέναν.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα εθνικά ζητήματα για αργότερα. Ας δώσουμε μία εξάμηνη μετ' αποδοχών άδεια στον επιβλητικό κύριο Δρούτσα και τους συνεργάτες τους. Τα εθνικά μας ζητήματα παραμένουν βαλτωμένα εδώ και δεκαετίες. Μερικοί μήνες στασιμότητας δεν θα μας βλάψουν, σε αντίθεση με μερικές κινήσεις ενθουσιώδους διπλωματικού οίστρου.
Υστερόγραφο: Η κυβέρνηση τον περασμένο Οκτώβριο απέρριψε ως απαράδεκτες τις «ρυθμίσεις Σουφλιά» για τους ημιϋπαίθριους. Έξι μήνες αργότερα θεσμοθετεί πανομοιότυπες προκαλώντας τον αυθόρμητο γέλωτα. Δεν τους έκαναν οι «γαλάζιες ρυθμίσεις», τις οποίες είχαν καταγγείλει ως αποκλειστικά εισπρακτικού χαρακτήρα. Ήθελαν τις δικές τους τις «πράσινες». Και δεν δίστασαν να χάσουν έξι ολόκληρους μήνες μέχρι να τους παρουσιάσουν. Επί έξι μήνες, ξένες κυβερνήσεις, η ΕΕ και η ΕΚΤ μας (παρα)καλούσαν να πάρουμε εκτάκτως μέτρα για να προλάβουμε τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Εμείς τους χαρίσαμε στους κερδοσκόπους μόνο και μόνο για να μην ταυτιστεί στο αισθητήριο της κοινής γνώμης η κυρία Μπιρμπίλη με τον κ. Σουφλιά! Ωραίος προγραμματισμός.
http://taxalia.blogspot.com/2010/04/5_08.html