Ένα νησί της άγονης γραμμής, σε απόσταση αναπνοής από το Νο1 τουριστικό προορισμό στον κόσμο. Τόπος αυθεντικός, φύση άγρια, άνθρωποι γνήσιοι.Πριν 10 χρόνια άνοιξε το Γυμνάσιο στη Θηρασιά. Τότε περίπου μπήκε το νησί και στο πρόγραμμα υδροδότησης, με επιδοτούμενο νερό που ερχόταν με υδροφόρα από το Λαύριο!
Ο υπάλληλος στη Θηρασιά ενημέρωνε την Κοινοτική Επιχείρηση στην έδρα της Κοινότητας απέναντι στη Σαντορίνη, αυτή με τη σειρά της παράγγελνε το νερό απ’ την ιδιωτική εταιρεία, ενημερώνοντας παράλληλα το (έως πρότινος) Υπουργείο στη Μυτιλήνη.
Όποιος ζει στη Ελλάδα μπορεί κάλλιστα να φανταστεί πιθανές, τυχαίες περιπλοκές στην άφιξη του εν λόγω αγαθού στον προορισμό του, ως αποτέλεσμα της αλυσίδας αυτής και τη διαβίωση πλέον για μικρά(2 ημέρες) ή μεγαλύτερα(6 ημέρες) διαστήματα δίχως νερό, κατά τακτά διαστήματα. (Κάθε φορτίο –περίπου 1.000 τόνοι- επαρκούσε τους περισσότερους μήνες, για περίπου 20 μέρες.)
Όλα αυτά μέχρι τώρα. Με απόφαση του Υπουργείου(;) οι επιδοτήσεις για νερό κόβονται. Η Θηρασιά ανεφοδιάστηκε πριν 4 μέρες, με ξεχωριστή «απόφαση», αλλά το μέλλον διαγράφεται τουλάχιστον αβέβαιο.
Όπως και άλλοτε, η κατανάλωση του νερού ελέγχεται με απόφαση για πρόστιμα σε όσους πλένουν τις αυλές τους και ποτίζουν τα χωράφια τους.Εδώ και 1 χρόνο είχαν αρχίσει να διαφαίνονται τέτοιου είδους προθέσεις, αφού ο όγκος των φορτίων είχαν μειωθεί επίσημα στο μισό…
Άγνωστο το τι και το πώς μπορεί να σκέφτονται οι υπεύθυνοι για ένα τέτοιο θέμα!Καμιά 10ριά νησιά του Αιγαίου βρίσκονται στην ίδια κατάσταση, μπροστά στον κίνδυνο να μείνουν χωρίς νερό.Χωρίς ρεύμα, μπορεί να ζήσει κανείς. Το βιώνουν οι κάτοικοι της Θηρασιάς σε τακτά διαστήματα. Χωρίς νερό, οι συνθήκες δυσκολεύουν. Μάλλον γίνονται ανυπόφορες. Δεν είναι κατά τύχη το σημαντικότερο υλικό αγαθό!
Η εγκατάσταση του σταθμού αφαλάτωσης, που η απόφασή του χρονίζει, χρήζει άμεσης πραγματοποίησης. Είναι τουλάχιστον ειρωνεία να περιτριγυριζόμαστε, να ζούμε μες στη θάλασσα και να χρειάζονται τόσες αποφάσεις, τόση κατασπατάληση χρήματος και ύδατος, που μόνο οικολογική λογική δεν καταδεικνύουν.
Ο άνθρωπος είναι ευρηματικό ον. Τις άνυδρες μέρες, και πλαστικά πιάτα χρησιμοποιούμε και θάλασσα και χλωρίνη… Δεν είναι όμως και το πιο ενδεδειγμένο το βρόχινο νερό που χρησιμοποιεί το σχολείο εκείνες τις μέρες. Κάποιοι δε θα αντέχανε ούτε την όψη του ούτε την οσμή του.Ως εκπαιδευτικοί αγαπάμε το έργο μας. Φρονούμε ότι η ύπαρξη ενός σχολείου αντανακλάται σε έναν τόπο.
Ήδη, πολλοί Θηρασιώτες, επέστρεψαν με τις οικογένειές τους στον τόπο τους, αφού εδώ παρέχεται πλέον η βασική εκπαίδευση των παιδιών.
Πιστεύουμε στην παιδεία και προσπαθούμε να καλλιεργούμε στους μαθητές μας τα μεγαλύτερα όνειρα, να τους εξασφαλίζουμε τα κυριότερα δικαιώματά τους για το μέλλον.
Πολλοί από εμάς έχουμε αγαπήσει τόσο τον τόπο αυτό και τους ανθρώπους του, που παραμένουμε πολλά χρόνια παραπάνω από την υποχρεωτική μας διαμονή εδώ.
Το νερό δεν είναι καν δικαίωμα. Είναι αγαθό ταυτόσημο με τον πολιτισμό. Να διασφαλιστεί άμεσα! Μαζί του διασφαλίζεται η ποιότητα ζωής· η βιωσιμότητα· η περαιτέρω γεωργική, εμπορική, τουριστική ανάπτυξη.
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές
της Θηρασιάς